Komórki tuczne: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
|||
Linia 1:
{{Dopracować|więcej przypisów=2007-11}}
[[Plik:SMCpolyhydroxysmall.jpg|thumb|300px|Mastocyty]]
'''Komórki tuczne''', '''mastocyty''' – komórki [[tkanka łączna|tkanki łącznej]] oraz [[błona śluzowa|błon śluzowych]], mające okrągły lub owalny kształt<ref>{{cytuj stronę|url=http://portalwiedzy.onet.pl/64329,,,,komorki_tuczne,haslo.html|tytuł=Komórki tuczne|opublikowany=Wiem| data dostępu =2010-04-25}}</ref>, powstające z prekursorów [[Szpik kostny|szpikowych]], do miejsca ostatecznego osiedlenia niedojrzałe docierają wraz z [[krew|krwią]]. W tkankach docelowych ostatecznie dojrzewają.
Komórki tuczne są bardzo podobne zarówno pod względem wyglądu, jak i funkcji do [[bazofil]]i, innego rodzaju białych krwinek. Chociaż kiedyś uważano, że komórki tuczne są bazofilami występującymi w tkankach, wykazano, że te dwie komórki rozwijają się z różnych linii krwiotwórczych (prekursorów [[Szpik kostny|szpikowych]]), a zatem nie mogą być tymi samymi komórkami<ref>{{Cytuj |autor = Christopher B. Franco, Ching-Cheng Chen, Micha Drukker, Irving L. Weissman, Stephen J. Galli |tytuł = Distinguishing mast cell and granulocyte differentiation at the single cell level |czasopismo = Cell stem cell |data = 2010-04-02 |data dostępu = 2020-01-27 |issn = 1934-5909 |wolumin = 6 |numer = 4 |s = 361–368 |doi = 10.1016/j.stem.2010.02.013 |pmid = 20362540 |pmc = 2852254}}</ref>.
Najczęściej można spotkać je w okolicy niewielkich naczyń krwionośnych w narządach stykających się ze środowiskiem zewnętrznym, w tkance łącznej (otrzewna) lub wokół nerwów.
[[Jądro komórkowe]] jest niewielkie, [[chromatyna]] skondensowana, [[aparat Golgiego]] jest dobrze rozbudowany, pozostałe [[Organellum|organella]] są słabo rozwinięte. W [[cytoplazma|cytoplazmie]] znajdują się liczne, ciemne, zasadochłonne ziarna, mające właściwość [[metachromazja|metachromazji]]. [[Błona komórkowa]] tworzy liczne [[Mikrokosmek|mikrokosmki]]. Ziarnistości mastocytów są bogate w [[histamina|histaminę]] i [[heparyna|heparynę]]. Ponadto pobudzone wydzielają [[prostaglandyny]] i [[cytokiny]] (np. [[interleukina 4|interleukinę 4]] i [[TNF-α]]). Zawierają również [[proteazy]] (np. tryptazę lub chymazę). Na ich powierzchni znajduje się receptor FcεRI wiążący [[Immunoglobuliny E|przeciwciała IgE]]. Mastocyty zostały odkryte i opisane po raz pierwszy przez [[Paul Ehrlich|Paula Ehrlicha]] w 1876 roku.
Są elementem [[Układ odpornościowy|układu immunologicznego]] i biorą udział w obronie organizmu przed [[Pasożytnictwo|pasożytami]], [[bakterie|bakteriami]] i innymi drobnoustrojami. Odgrywają rolę zarówno w mechanizmach odpowiedzi immunologicznej wrodzonej oraz nabytej. Ich zasadniczą rolą jest wywoływanie lokalnego [[Zapalenie|stanu zapalnego]] (m.in. [[alergia|alergie]]) w reakcji na czynniki egzogenne. Pełnią istotną rolę w rozpoznawaniu antygenów patogenów (wirusy i bakterie), ich rola w mechanizmach nabytej odpowiedzi immunologicznej opiera się na zdolności do prezentowania antygenu oraz różnorodnego działania uwalnianych cytokin i innych czynników humoralnych. W procesie rozwoju reakcji zapalnych, w tym alergicznych, substancje wydzielane w dużych ilościach (mediatory preformowane i syntetyzowane de novo) przez mastocyty (degranulacja) mogą wywoływać objawy układowe, w tym [[Anafilaksja|wstrząs anafilaktyczny]]. Bezpośredni sygnał do degranulacji (degranulacja to gwałtowne uwolnienie na zewnątrz zawartości ziarnistości) stanowi między innymi reakcja [[antygen]]u z
Substancje uwolnione przez mastocyt powodują degradację składników [[Macierz pozakomórkowa|macierzy pozakomórkowej]], poszerzenie kapilar, napływ [[granulocyty|granulocytów]] – skutkiem tego jest powstawanie stanu zapalnego.
|