Caspar Abel

Caspar Abel (14 lipca 1676 r. Hindenburg – 11 stycznia 1763 r. Westdorf) – niemiecki teolog, historyk i poeta.

Syn kaznodziei, był kształcony do stanu duchownego w Brunszwiku i Helmstadt. Od 1696 r. rektor szkoły w Osterburgu, od 1698 r. w szkole Świętego Jana w Halberstadt. W 1718 r. objął funkcję kaznodziei w Westdorf.

Autor licznych dzieł historycznych i krajoznawczych: Preussische und Brandenburgische Reichs- und Staatshistorie (2 t., 1710), Preussische und Brandenburgische Staatsgeographie (2 t., 1711), Deutschen und Sächsischen Alterthümern (3 t., 1729-32), Stift-, Stadt- und Landchronica des Fürstenthums Halberstadt (1754). Był również autorem poezji okolicznościowych: Jubelfest der branbdenburgischen Unterthanen (1700), Abbildung eines rechtschaffnen Predigers (1710). Tłumaczył również poezje Owidiusza i Nicolasa Boileau.

Bibliografia

• Allgemeine Deutsche Biographie. Bd. 1. Berlin 1875.
• J. F. Temme: Der sittliche Charakter und das Leben Caspar Abels. Blankenburg 1765