Głowomłot tropikalny

Głowomłot tropikalny (Sphyrna lewini) – gatunek krytycznie zagrożonego wyginięciem rekina z rodziny młotowatych (Sphyrnidae). Występuje w strefie tropikalnej i subtropikalnej oceanów praktycznie na całym świecie.

Głowomłot tropikalny

Sphyrna lewini
(Griffith & Smith, 1834)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ryby chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Nadrząd	żarłaczokształtne
Rodzina	młotowate
Rodzaj	Sphyrna
Gatunek	głowomłot tropikalny
Synonimy
Zygaena lewini Griffith & Smith, 1834 Cestracion leeuwenii Day, 1865 Cestracion oceanica Garman, 1913 Sphyrna diplana Springer, 1941 Sphyrna couardi Cadenat, 1951 Zygaena indica van Hasselt, 1823 Zygaena erythraea Klunzinger, 1871
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
krytycznie zagrożony
Zasięg występowania

Taksonomia

Rekin ten został po raz pierwszy opisany w 1834 roku pod nazwą Zygaena lewini przez angielskich zoologów – Edwarda Griffitha i Charlesa Hamiltona Smitha. W późniejszych latach zmieniono nazwę na Sphyrna lewini. Nazwa rodzaju – sphyrna – prawdopodobnie pochodzi od greckiego słowa sphyra („młotek”) i nawiązuje do łba rekina w kształcie młota. Pochodzenie epitetu gatunkowego nie jest pewne, być może honoruje Johna Lewina (1770–1819), który ilustrował wczesne książki dotyczące przyrody Australii, w tym jedną z książek Griffitha i Smitha.

Rekin widziany od spodu

Występowanie i środowisko

Występuje w ławicach. Można go spotkać w częściach Atlantyku, Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku. Na jego środowisko składają się rafy koralowe, szelfy kontynentalne, laguny oraz ogólnie wody przybrzeżne.

Młody osobnik

Opis

Dorosły osobnik osiąga długość ciała od 2,5 do 5 m, a waży do około 400 kilogramów. Rekin ma ubarwienie określane jako oliwkowe, szarobrunatne lub brązowe. Spód brzucha rekina jest najczęściej biały.

Biologia i ekologia

Jest to rekin wypływający na żer głównie w nocy, kiedy to poluje na mniejsze ryby (szczególnie płaszczki) i bezkręgowce. Gatunek często poławiany przez człowieka, który handluje jego płetwami oraz olejem z jego wątroby. Mieszkańcy Karaibów często też polują na ten gatunek w celu zdobycia jego mięsa. To właśnie kłusownictwo jest głównym powodem krytycznego zagrożenia gatunku.