Stalag I B

niemiecki obóz jeniecki

Stalag I B Hohenstein – obóz jeńców wojennych nieopodal Olsztynka (Hohenstein), na terenie miejscowości Królikowo[1].

Stalag I B
Ilustracja
Cmentarz wojenny w Sudwie, gdzie spoczywają szczątki zmarłych w Stalagu I B
Typ

stalag

Odpowiedzialny

 III Rzesza

Rozpoczęcie działalności

1939

Zakończenie działalności

1945

Terytorium

 Prusy Wschodnie

Miejsce

Królikowo

Liczba więźniów

650 tysięcy w przeciągu całej wojny

Narodowość więźniów

Polacy, Francuzi, Rosjanie, Włosi, Belgowie, Serbowie

Liczba ofiar

55–60 tysięcy

Upamiętnienie

cmentarz, pomnik

Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej
Mapa konturowa Rzeszy Niemieckiej, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Stalag I B”
53°34′50,4480″N 20°15′14,9040″E/53,580680 20,254140
Stempel obozowy

W obozie więziono Polaków, Francuzów, Rosjan, Włochów, Belgów i Serbów. Na dzień 30 października 1939 znajdowało się w nim 18 276 szeregowych i 11 oficerów polskich oraz 1413 więźniów cywilnych[2]. Poszczególne grupy narodowościowe były od siebie ściśle izolowane. Szacuje się, że w okresie całej wojny przebywało w nim 650 tysięcy jeńców (zmarło ok. 60 tys. z nich). Był to jeden z największych obozów jenieckich w Europie Wschodniej. Pierwsi do obozu przybyli jeńcy polscy, już w pierwszych dniach września 1939. W 1940 do Stalagu I-B dotarły pierwsze transporty jeńców francuskich, od połowy 1941 do obozu przywożono jeńców radzieckich. Zimą 1941/1942 zmarło w obozie około 25 tysięcy osób. Zmarłych w obozie grzebano na cmentarzu w Sudwie. Oblicza się, iż pochowano tam zwłoki 55 tysięcy jeńców w ponad 500 mogiłach. Pamięć zmarłych uczczono postawieniem pomnika według projektu Ryszarda Wachowskiego. Od 1980 czynna jest w Olsztynku wystawa dokumentów i pamiątek obozowych.

W 2011 roku podczas prac przy budowie drogi ekspresowej S7 na terenie wsi Królikowo natrafiono na ślady obozu. Prace archeologiczne prowadzono na obszarze 473 arów do października 2011[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b pap.pl: Wykopaliska w dawnym obozie jenieckim na budowie drogi S-7. 28-07-2011. [dostęp 2022-07-20].
  2. Lietz 1982 ↓, s. 90.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj