Stanisław Antoni Haraschin
Stanisław Antoni Haraschin (ur. 26 maja 1888, zm. 8 marca 1960) – podpułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego, nauczyciel i wykładowca z tytułem doktora.
 podpułkownik uzbrojenia
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
OZU 5, |
Życiorys edytuj
Urodził się 26 maja 1888[1][2]. Uzyskał tytuł doktora. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora uzbrojenia ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[3], a następnie do stopnia podpułkownika uzbrojenia ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924[4][5][6][7]. W 1923, 1924 jako oficer Okręgowego Zakładu Uzbrojenia 5 (V) służył w Centralnym Składzie Amunicji Nr 4 w Krakowie[8][9]. W 1928 był oficerem Inspekcji Technicznej Uzbrojenia[10]. W 1932 służył w Departamencie Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych[11]. W 1934 jako podpułkownik przeniesiony w stan spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto[12][2].
Był profesorem gimnazjalnym oraz lektorem na Uniwersytecie Jagiellońskim[2].
Zmarł 8 marca 1960 w Krakowie[2][13]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 11 marca 1960[13][2].
Przypisy edytuj
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2017-06-30].
- ↑ a b c d e Stanisław Haraschin. Nekrolog. „Dziennik Polski”, s. 2, Nr 598 z 10 marca 1960.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1363.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1245.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 170.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 502.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 296.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1349, 1357.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1231, 1238.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 440.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 444.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 363, 948.
- ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stanisław Haraschin. rakowice.eu. [dostęp 2017-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.