Stanisław Karpowicz
Stanisław Karpowicz (ur. 24 lutego 1864 w Haciszkach k. Nowogródka, zm. 16 czerwca 1921 w Otwocku) – polski pedagog[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Życiorys
edytujRozległe wykształcenie zawdzięczał głównie samokształceniu. Był współpracownikiem periodyków: „Poradnik dla Samouków”, „Nowych Torów”, „Przeglądu Pedagogicznego”. Był również encyklopedystą oraz w latach 1900–1914 członkiem komitetu redakcyjnego Encyklopedii wychowawczej[2][1]. Wykładowca Uniwersytetu Latającego w Warszawie. W latach 1906–1913 był działaczem Towarzystwa Kultury Polskiej[3]. W latach 1919–1921 zajmował stanowisko docenta w Wolnej Wszechnicy Polskiej[1].
Interesował się problemami epistemologicznymi pedagogiki, usiłując oprzeć pedagogikę na podstawach naukowych, a także zagadnieniami ustroju szkolnego i systemu wychowawczego w szkole polskiej[1].
Główne prace
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 161. ISBN 83-88149-41-5.
- ↑ Kierski 1923 ↓, t. 1.
- ↑ Kultura Polska : organ Towarzystwa Kultury Polskiej : miesięcznik. 1909 nr 4 (1 IV), Warszawa 1909, s. 12.
- ↑ Stanisław Karpowicz, Szkice pedagogiczne [online], polona.pl [dostęp 2020-03-30].
- ↑ Stanisław Karpowicz, Indywidualność i jej kształcenie [online], polona.pl [dostęp 2020-03-30].
Bibliografia
edytuj- Feliks Kierski: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. I. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1923, s. 90-91.
Linki zewnętrzne
edytuj- Publikacje Stanisława Karpowicza dostępne w serwisie Polona
- Stanisław Karpowicz, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2021-12-23].