Stanisław Pietsch
Stanisław Myron-Pietsch (ur. 6 grudnia 1889 we Lwowie, zm. 23 października 1979 w Londynie) – kapitan Wojska Polskiego.
 kapitan
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef budownictwa i kwaterunku armii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 6 grudnia 1889 we Lwowie[1]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu porucznika[2]. Został awansowany na stopień kapitana rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 pozostawał oficerem 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu[5][6]. W 1934 jako kapitan rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer po ukończeniu 40 roku życia i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[7].
Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej z tytułem inżyniera[1]. Po wybuchu II wojny światowej był więziony przez sowietów[1]. Po odzyskaniu wolności służył jako szef Budownictwa i Kwaterunku Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR we Wriewskoje koło Taszkentu[1]. Po wojnie przebywał na emigracji[1]. Zmarł 23 października 1979 w Londynie[1].
Odznaczenie
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (11 listopada 1970)[8]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 37, s. 100, Grudzień 1979. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920, s. 88.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 476.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 417.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 377.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 326.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 9, 949.
- ↑ Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 6, 19 stycznia 1971.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.