Stanisław Potencki
Stanisław Adam Potencki (ur. 10 listopada 1899 we Lwowie, zm. 8 września 1920 w bitwie pod Zadwórzem) – żołnierz armii austriackiej i podporucznik artylerii Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 września 1920 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
?–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca baterii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 10 listopada 1899 w rodzinie Błażeja i Marii z d. Korczyńska[1]. Absolwent gimnazjum we Lwowie, Wiedniu i Bielsku-Białej. Zmobilizowany do armii austriackiej służył w artylerii na froncie rosyjskim i włoskim I wojny światowej. Od listopada 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim. Był żołnierzem w 4 pułku piechoty, 5 pułku piechoty i 5 pułku artylerii. Brał udział w walkach pod Przemyślem i Lwowem, gdzie został ranny. Od sierpnia 1920 wstąpił do armii ochotniczej, w której jako dowódca baterii w 205 pułku piechoty brał udział w walkach wojny polsko–bolszewickiej.
Szczególnie zasłużył się podczas bitwy 8 września 1920 w okolicach Zadwórza,
"dowodząc samodzielnie działem, osłaniał do ostatniego pocisku odwrót, a następnie walczył z karabinem w ręku. Otoczony przez kawalerię bolszewicką - popełnił samobójstwo"[1].
Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa.
Życie prywatne edytuj
Był kawalerem[1].
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 120.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.