Stanisław Radzikowski
Stanisław Radzikowski (ur. 7 września 1893 w Przystani, zm. 22 maja 1915 pod Konarami) – żołnierz Legionów Polskich. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
.jpg)
| |
 legionista
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 7 września 1893 w Przystani jako syn Władysława i Heleny z domu Piotrowskiej[1][2]. Kształcił się w gimnazjach we Lwowie i w Sokalu[1]. Ukończył C. K. V Gimnazjum we Lwowie[3]. Od 1914 należał do Związku Strzeleckiego[1][2]. Po maturze odbywał praktykę lasową, po której podjął kształcenie na kursach w Szkole Lasowej we Lwowie[3]. 15 lipca 1914 został absolwentem studiów w Wyższej Szkole Gospodarstwa Leśnego we Lwowie[1].
Po wybuchu I wojny światowej w dniu 6 sierpnia 1914 przystąpił do oddziałów strzeleckich[1]. Trafił do Legionów Polskich i został żołnierzem 3 kompanii III batalionu 1 pułku piechoty w składzie I Brygady[1][2]. Odbył całą kampanię[3]. W trakcie bitwy pod Konarami (wzgl. pod Klimontowem) 22 maja 1915 poległ w walce o lasek Kozinkowski[3][1][2], po tym jak został śmiertelnie ranny podczas próby wydostania spod ognia rannego dowódcy plutonu ppor. Radońskiego[2].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – pośmiertnie (nr 7261[2], dekretem nr 13.000)[3][1][2]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie (9 października 1933, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)[4][1][2]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Żołnierze niepodległości. Stanisław Radzikowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-12-12].
- ↑ a b c d e f g h Polak (red.) 1991 ↓, s. 121.
- ↑ a b c d e Dla Ciebie Polsko! Stanisław Radzikowski. „Panteon Polski”. Z. 22, s. 14, Styczeń 1926.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
Bibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.