Wikipedia

Stanisław Stankiewicz

strona ujednoznaczniająca
  • Stanisław Stankiewicz (1886–1964) – białoruski księgarz i poeta
  • Stanisław Stankiewicz (1886–1964) – ślusarz, poseł na Sejm III Kadencji 1930-1935 z ramienia BBWR (okręg nr 64 Święciany)[1]
  • Stanisław Stankiewicz ps. „Mogiła” (ur. 1890)[a] – działacz niepodległościowy, 9 października 1933 odznaczony Krzyżem Niepodległości[2]
  • Stanisław Stankiewicz (ur. 1892)[b] – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari, Krzyża Niepodległości[4] i Krzyża Walecznych (dwukrotnie), komendant KRU Płock
  • Stanisław Stankiewicz (1896–1953) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Niepodległości
  • Stanisław Stankiewicz (1899–1940) – kapitan lotnictwa Wojska Polskiego, zamordowany w Katyniu[5]
  • Stanisław Adolf Stankiewicz (ur. 1900)[c] – rotmistrz Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Medalem Niepodległości
  • Stanisław Stankiewicz (1903–1947) – leśniczy, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata
  • Stanisław Stankiewicz (1907–1980) – białoruski publicysta, pisarz, literaturoznawca, działacz narodowy i kulturalny
  • Stanisław Stankiewicz(ukr.) (ur. 1928) – ukraiński aktor teatralny i filmowy, artysta ludowy USRR (1970)
  • Stanisław Stankiewicz „Stahiro” (ur. 1943) – romski dziennikarz, redaktor naczelny Rrom p-o Drom, działacz Międzynarodowej Unii Romów, członek Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej

UwagiEdytuj

  1. ↑ Stanisław Stankiewicz ps. „Mogiła” ur. 28 lutego 1890 w Celejowie, w ówczesnym powiecie husiatyńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Karola i Pauliny z Roskoszów. Mieszkał w Krakowie przy ul. Felicjanek 17. Pracował jako szef biura Zarządu Głównego Spółki Akcyjnej Zjednoczone Fabryki Maszyn i Wagonów L. Zieleniewski i Fitzner-Gamper.
  2. ↑ Stanisław II Stankiewicz ur. 4 lutego 1892 w Tobolsku, ówczesnej stolicy guberni tobolskiej, w rodzinie Jana[3].
  3. ↑ Stanisław Adolf Stankiewicz ur. 8 stycznia 1900 w Rydze, w rodzinie Jana i Marii z Odrowążów[3]. Służył w Szwadronie KOP „Dederkały”, a następnie Szwadronie KOP „Rokitno”[3]. W czerwcu 1934 został przeniesiony z KOP do 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich w Równem[6]. Na stopień rotmistrza został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 168. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[7]. W marcu 1939 pełnił służbę w 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w Stanisławowie na stanowisku zastępcy oficera mobilizacyjnego.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Poseł Stanisław Stankiewicz mieszkał w Głębokiem, Pl. 3 Maja 11. Skład osobowy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 1 marca 1931 (druk nr 43). Warszawa: Sejm RP, 1931, s. 34..
  2. ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
  3. ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-07-28]..
  4. ↑ M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.
  5. ↑ Jan Kiński. Pro memoria. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 2 (156), s. 272, 1996. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 0043-7182. .
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 182.
  7. ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003, s. 445. ISBN 83-7188-691-8..
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Stankiewicz&oldid=69856830”