Stanisław Szot

oficer Wojska Polskiego

Stanisław Szot, ps. „Kot” (ur. 12 kwietnia 1917 w Opoce, zm. 8 września 2008[1]) – polski działacz komunistyczny, pułkownik ludowego Wojska Polskiego.

Stanisław Szot
Kot
Ilustracja
pułkownik dyplomowany pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1917
Opoka

Data śmierci

8 września 2008

Przebieg służby
Lata służby

1941–1976

Siły zbrojne

Robotniczo-Chłopska Organizacja Bojowa
Gwardia Ludowa
Armia Ludowa
Urząd Bezpieczeństwa Publicznego
Ludowe Wojsko Polskie

Stanowiska

Oficer oświatowy Obwodu II GL/AL
Kierownik Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego
Attaché wojskowy w Pekinie
Sekretarz Komisji Kontroli Partyjnej PZPR WP

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (1943–1989) Krzyż Partyzancki Medal „Za udział w walkach w obronie władzy ludowej” Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Medal 10-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Stanisław Szot
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1917
Opoka

Data śmierci

8 września 2008

I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego w Lublinie
Okres

od lipiec 1945
do grudzień 1947

Przynależność polityczna

Polska Partia Robotnicza

Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Życiorys

edytuj
 
Stanisław Szot (stoi w środku) w partyzantce, 1944

Syn Mateusza i Stanisławy. Od 1935 członek Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. W lipcu 1941 współorganizował Robotniczo-Chłopską Organizację Bojową. W latach 1942–1944 w oddziałach Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, członek okręgowych władz Polskiej Partii Robotniczej na Lubelszczyźnie. Od połowy 1943 członek obwodowego komitetu PPR, od wiosny 1944 zastępca dowódcy II obwodu AL do spraw polityczno-wychowawczych. W czerwcu 1943 r. brał udział w ataku na tabor niemiecki w okolicy Marynopola[2]. 28 lipca 1944 został ciężko ranny w walce z Niemcami w lasach gościeradowskich.

Zastępca kierownika Wydziału do Walki z Bandytyzmem Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i kierownik Grupy Operacyjnej na województwo poznańskie, kierownik Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu w 1945 i Lublinie w latach 1944–1945. Od lipca 1945 do grudnia 1947 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie.

20 września 1946 został posłem do Krajowej Rady Narodowej. Poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1957–1961). Na fali odwilży październikowej był od 17 listopada do 14 grudnia 1956 I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Lublinie[3]. Jako oficer Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego był w latach 1963–1966 attaché wojskowym Ambasady PRL w Pekinie.

W ostatnim okresie służby w LWP pełnił służbę w Głównym Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego na stanowisku sekretarza Komisji Kontroli Partyjnej WP. Służbę wojskową zakończył w 1976 roku, pożegnany oficjalnie przez wiceministra obrony narodowej, szefa GZP WP gen. broni Włodzimierza Sawczuka[4].

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera HII-2-15)[5].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  2. Garas 1963 ↓, s. 140.
  3. Mirosław Szumiło: Partia, państwo, społeczeństwo. W: Mirosław Szumiło: Pierwsi sekretarze komitetów wojewódzkich PZPR w latach 1948–1970 – portret socjologiczny. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2016, s. 261. ISBN 978-83-8098-058-7.
  4. Wojskowy Przegląd Historyczny, 1976, tom 3
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze
  6. Ze wspomnień oficera GL i AL płk dypl. Stanisław Szot, ps. Kot.
  7. M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 218 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.
  8. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 173 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych na terenie całego kraju”.
  9. Dziennik Urzędowy Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, nr 1-2, 29 lutego 1964, s. 5.
  10. Uhonorowani pamiątkowymi medalami [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
  11. Żołnierz Wolności, 16 grudnia 1982, str. 1

Bibliografia

edytuj
  • Józef Bolesław Garas: Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945. Warszawa: MON, 1963.
  • Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu 1943–1985, Warszawa 1988.
  • Księga partyzantki Lubelszczyzny t. I, Polska Partia Robotnicza, Gwardia Ludowa i Armia Ludowa część 2 (J–Ż), oprac. i red. Edward Olszewski, Lublin 2002.
  • Rok pierwszy. Powstanie i działalność aparatu bezpieczeństwa publicznego na Lubelszczyźnie (lipiec 1944–czerwiec 1945), red. Sławomir Poleszak, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2004.
  • Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza (1944–1956) t. I, red. Krzysztof Szwagrzyk, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2005.

Linki zewnętrzne

edytuj