Stanisław Tarło (duchowny)
Stanisław Tarło herbu Topór (ok. 1480-14 grudnia 1544[2]) – biskup przemyski, sekretarz królewski, poeta.
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Biskup przemyski | ||
Okres sprawowania |
1537-1544 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Sakra biskupia |
17 sierpnia 1537[1] |
Życiorys
edytujUrodził się w Szczekarzewicach (Tarłów) [potrzebny przypis]. Był synem Stanisława Tarły i Małgorzaty Magier[3]. Uczył się w Chełmnie u Księży Braci z Zwoll, Akademii Krakowskiej, Bolonii i Rzymie [potrzebny przypis]. Był sekretarzem króla Zygmunta I. Zasłynął jako humanista i poeta. Napisał poemat De Bello Pruthenico o wojnie z Albrechtem Hohenzollernem[4].
Był kanonikiem płockim i krakowskim w 1506 roku oraz archidiakonem lubelskim w 1515 roku[3]. Co najmniej od 1529 roku był proboszczem (prepozytem) końskowolskim[4]. Zamieszkał w Pałacu biskupim w Krośnie. Poświęcił m.in. kaplicę, ufundowaną przez Bonera na Zamku w Odrzykoniu [potrzebny przypis].
Był posłem Zygmunta I Starego na sejmik województwa krakowskiego w Proszowicach[5].
Zmarł w Krośnie 14 grudnia 1544. Pochowany został w kościele farnym w Krośnie. Na marmurowej płycie jest herb Topór, insygnia biskupie wraz z napisem: “A.D. 1544 die 14 Decembris".[6] Herb Topór rodziny Tarłów znajduje się także na obrazie “Wskrzeszenia Piotrawina", który biskup ufundował w 1520 r. dla katedry w Sandomierzu [potrzebny przypis].
Przypisy
edytuj- ↑ Catholic-hierarchy
- ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. III, Monasterium 1923, s. 279. (łac.)
- ↑ a b Marek J. Minakowski, Ci wielcy Polacy to nasza rodzina, wyd. 3, Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, Kraków 2008, ISBN 83-918058-5-9.
- ↑ a b P. Pytlak, Tajemnice archiwum parafialnego w Końskowoli, TODK Fara Końskowolska, Końskowola 2009, s. 16.
- ↑ Andrzej Wyczański, Posłowie Zygmunta I na sejmiki, w: Władza i społeczeństwo XVI i XVII w., Warszawa 1989, s. 195.
- ↑ Jan Fijałek "Tarłowie znamienitego rodu początki i świetność" [w;] "Przegląd Historyczny", 10/1, wyd. 1910 s.54