Stanisław Wyderka
Stanisław Józef Wyderka (ur. 13 stycznia 1898 w Krakowie, zm. 14 lipca 1966 tamże) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1898 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 lipca 1966 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
1 Pułk Piechoty, |
Stanowiska |
dowódca batalionu, |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 13 stycznia 1898 w Krakowie, w rodzinie pracownika Magistratu w Krakowie Marcina i Julii[1] . Był młodszym bratem Kazimierza (1896–1970), pułkownika Wojska Polskiego[2] .
Do 1914 był uczniem szkolnym. Po wybuchu I wojny światowej 8 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich jako niepełnoletni. Służył jako sekcyjny w szeregach 1 pułku piechoty w składzie I Brygady. Został superarbitrowany[3] i uznany za zdolnego do służby pomocniczej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4], następnie do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[5][6]. W latach 20. był oficerem 36 pułku piechoty w Warszawie[7][8][9]. 17 grudnia 1931 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 17. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10][11]. W marcu 1932 został przeniesiony z 36 pp do 3 pułku piechoty Legionów w Jarosławiu na stanowisko dowódcy batalionu[12][13][14].
Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej na stanowisku dowódcy I batalionu 33 pułku piechoty. 12 września 1939 w Zambrowie dostał się do niemieckiej niewoli. Początkowo przebywał w Stalagu I A, a następnie w Oflagu II C Woldenberg[15] .
Po wojnie, od 1946 pozostawał w stopniu podpułkownika. Do marca 1947 był dowódcą 5 Mazurskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza, powstałego z przeformowania 5 Oddziału Ochrony Pogranicza[potrzebny przypis].
Zmarł 14 lipca 1966. Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Rakowickim (kwatera XIVB-płd-32)[16].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości (16 września 1931)[17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (6 grudnia 1946)[18]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[19]
Przypisy
edytuj- ↑ Stanisław Wyderka ↓.
- ↑ Kazimierz Wyderka ↓.
- ↑ Superarbitrowany – żołnierz zwolniony ze służby wojskowej z powodu choroby lub odniesionych ran.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 424.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 367.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 204.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 230.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 214.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 52.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 399.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 533.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 31.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2020-10-02].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 91 „za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą oraz za gorliwą pracę i sumienne wypełnianie obowiązków służbowych”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Żołnierze Niepodległości. Stanisław Wyderka. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-10-01].
- Żołnierze Niepodległości. Stanisław Wyderka. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-10-01].