Stanisław van der Coghen
Stanisław Zygmunt van der Coghen (ur. 31 października 1890 w Dobromilu, zm. wiosną 1940 w Kalininie[1]) – doktor nauk medycznych[1], major lekarz rezerwy Wojska Polskiego[1], ofiara zbrodni katyńskiej[1].
 major lekarz rezerwy
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1921–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
naczelny lekarz pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujSyn Stefana i Józefy z Richterów[1]. Był naczelnym lekarzem 57 pułku piechoty wielkopolskiej[1] i naczelnym lekarzem Polskich Kolei Państwowych w Poznaniu[1]. W 1939 roku zmobilizowany, został komendantem szpitala wojskowego[1].
Zamordowany wiosną 1940 roku w Kalininie (ob. Twer), spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje[1]. Według wspomnień rodzinnych, razem z nim na wschód tym samym transportem kolejowym wywożony był jego syn Stanisław Maria, któremu jednak udało się uciec[2][3].
Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Jego wnukiem jest ratownik górski i polityk Piotr van der Coghen[2][3].
Awanse
edytuj- major – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku[1]
- kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku[1]
Odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Miednoje Tom II. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. [dostęp 2017-03-01].
- ↑ a b 6 kadencja, 64 posiedzenie, 2 dzień (08-04-2010). Oświadczenia. sejm.gov.pl. [dostęp 2011-10-08].
- ↑ a b SAGA RODU VAN DER COGHEN. piotrvandercoghen.pl. [dostęp 2011-10-08].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Odznaczeni Medalem Niepodległości. „Słowo Polskie”, s. 8, Nr 159 z 12 czerwca 1931.