Stanisława Selmówna

tancerka, choreograf

Stanisława Selmówna /wł. Stanisława Selma-Janczewska/ (ur. 23 kwietnia 1920 w Warszawie, zm. 21 kwietnia 2014 tamże) – polska tancerka, primabalerina Teatru Wielkiego w Warszawie.

Stanisława Selmówna
Ilustracja
Imię i nazwisko

Stanisława Selma-Janczewska

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1920
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 2014
Warszawa

Zawód

tancerka baletowa

Grób Stanisławy Selmówny na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys edytuj

Po ukończeniu w 1934 szkoły powszechnej przy ulicy Zagórnej w Warszawie wstąpiła do Szkoły Baletowej, gdzie przez pięć lat uczyła się w klasie baletu. Dyplom otrzymała w 1939, po wybuchu II wojny światowej mimo zakazu Związku Artystów Scen Polskich występowała w jawnych teatrach rewiowych. Powodem był fakt, że nie chciała zaprzepaścić umiejętności nabytych podczas nauki. Mimo takiego tłumaczenia po zakończeniu wojny przez sześć lat nie należała do żadnej grupy baletowej. Dopiero w 1951 wystąpiła Teatru Wielki Opery i Baletu w Warszawie w roli Panny Najpiękniejszej w "Panu Twardowskim" Ludomira Różyckiego. Została primabaleriną Teatru Wielkiego, ze sceną ta była związana do końca kariery zawodowej. W 1960 przestała występować jako tancerka i została choreografem oraz doradcą w zakresie reżyserii ruchu. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kw. 171, rząd 6, grób 8/9)[1].

Życie prywatne edytuj

Poślubiła prawnika Stanisława Kostka-Janczewskiego (ur. 13 grudnia 1913, zm. 24 stycznia 1970), była jego druga żoną.

Przypisy edytuj

  1. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW KOSTKA JANCZEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj