Stanislaus Cauer (ur. 18 października 1867 w Bad Kreuznach, zm. 3 marca 1943 w Królewcu) – rzeźbiarz niemiecki.

Stanislaus Cauer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 października 1867
Bad Kreuznach

Data i miejsce śmierci

3 marca 1943
Królewiec

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Pomnik Friedricha Schillera (1910)

Życiorys

edytuj

Pochodził z rodziny uzdolnionej artystycznie, czynnej szczególnie w dziedzinie plastyki, rzadziej malarstwa. Był najstarszym synem rzeźbiarza Roberta Cauera Starszego i Augusty z d. Schmidt. Był uczniem swojego ojca, od 1882 pracował w jego atelier w Rzymie, gdzie przebywał do 1905, z przerwą w latach 1893–1895. Wykonał wówczas kilka posągów, wzorowanych na antycznych. Tworzył również reliefy i rzeźby nagrobne, zróżnicowane pod względem stylistycznym. W latach 1905–1907 tworzył w kręgu Ernsta Hertera w Berlinie, ulegając wpływom secesji. Następnie aż do emerytury w 1933 był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu, gdzie kierował Pracownią Rzeźby. Tworzył zarówno pomniki (w tym zachowany przed teatrem pomnik Schillera, 1910), rzeźbę architektoniczną (geniusze na fasadzie nowej siedziby Akademii w Amalienau z lat 1916–1919) oraz plastykę plenerową, popiersia i nagrobki, z których część – spośród niemal 100 – również zachowała się w Królewcu do naszych czasów, m.in. fontanna z puttami wykonana na wystawę w Poznaniu w 1908 – obok kliniki przy ul. Wagnera; rzeźba Po kąpieli z 1922 (obecnie Galeria Sztuk Pięknych); relief Herkules przy śluzie Stawu Kuźniczego (Hammerteich). W Niemczech jego dzieła przetrwały w Bad Kreuznach (m.in. pomnik malarza Friedricha Müllera, 1905), w zbiorach w Dreźnie, Duisburgu (Psyche, 1890, w Museum Stadt Königsberg), Königsfeld i Norymberdze. Tworzył w brązie, marmurze, w wapieniu muszlowym.

Pochowany na cmentarzu w Judytach, pod niezachowanym granitowym nagrobkiem własnego autorstwa z 1938 r.

Bibliografia

edytuj
  • Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart, hrsg. von Ulrich Thieme, Bd. 6, Leipzig, Seemann, 1912
  • Herbert Meinhard Mühlpfordt, Königsberger Skulpturen und ihre Meister 1255-1945, Würzburg, Holzner Verl., 1970
  • Juri Iwanow, Königsberg und Umgebung, Dülmen, Laumann-Verl., 1994, ISBN 3-87466-185-7.
  • G. Schmidt-Esters, Cauer, Stanislaus, [w:] Saur allgemeines Künstlerlexikon. Die bildenden Künstler aller Zeiten und Völker, ISBN 3-598-22740-X, Bd. 17., Leipzig; München, Saur, 1997, ISBN 3-598-22757-4.
  • Walter Daugsch, Lorenz Grimoni (Hg.), Museum Stadt Königsberg in Duisburg.Dokumentation zur Geschichte und Kultur einer europäischer Stadt, Leer/Ostfriesland, Rautenberg, 1998, ISBN 3-7921-0472-5.
  • Baldur Köster, Königsberg. Architektur aus deutscher Zeit, Husum, Husum, 2000, ISBN 3-88042-923-5.

Linki zewnętrzne

edytuj