Szklarska Droga
Szklarska Droga – (dawniej Stara Droga Celna niem. Alte Zollstrasse) – górska droga leśna w południowo-zachodniej Polsce Górach Izerskich w woj. dolnośląskim.
Górska droga leśna 760-1020 m n.p.m. w Sudetach Zachodnich, na obszarze Gór Izerskich, prowadząca od Hutniczej Górki na Białej Dolinie w Szklarskiej Porębie, trawersem południowego zbocza Wysokiego Kamienia przez Rozdroże pod Izerskimi Garbami, Rozdroże pod Cichą Równią, Orle do Czech.
Historia
edytujDawna Stara Droga Celna, przebiegała przez osiedle Orle od co najmniej XVII w. Był to jeden z najważniejszych traktów komunikacyjnych w Górach Izerskich. Droga prowadziła ze Szklarskiej Poręby Górnej od okolic dawnej huty szkła z 1617 r. w Białej Dolinie, poprzez Rozdroże pod Cichą Równią do Orle i dalej koło skałki Granicznik, obok komory celnej, przez most graniczny na Izerze do Czech, do znanej z wydobycia kamieni szlachetnych i hutnictwa szkła wsi Jizerka. Dawniejsza nazwa Stara Droga Celna pochodzi od komory celnej, która powstała przy drodze w okolicach Orle po wytyczeniu w 1710 r. wzdłuż Izery granicy administracyjnej pomiędzy austriackimi prowincjami Czech i Śląska. Nowa nazwa „Szklarska Droga” powstała w XVIII w. gdy droga połączyła huty szkła i szlifiernie szkła w Białej Dolinie z nową hutą szkła „Karlsthal” w Orle.
Obecnie
edytujOdcinek drogi leśnej przebiegający na południe zboczami wzniesień, Kozi Grzbiet i Tkacka Góra od Orle do Harrachova zachował starą nazwę Stara Droga Celna
Turystyka
edytujOd Białej Doliny do Rozdroża pod Cichą Równiną (z wyłączeniem Zwaliska) Szklarską Drogą prowadzi szlak turystyczny:
niebieski - ze Szklarskiej Poręby Dolnej do Świeradowa Zdr. przez Halę Izerską i Polanę Izerską.
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-095-6.
- Atlas Gór Polski, Wyd. ExpressMap, Warszawa 2008 r., ISBN 978-83-7546-020-9