Stefan Koniecpolski
Stefan Koniecpolski herbu Pobóg (zm. 1629) – rotmistrz husarii, pułkownik wojsk koronnych[1].
 Pobóg herb Koniecpolskich | |
| Data śmierci |
1629 |
|---|---|
| Ród | |
| Rodzice |
Andrzej |
| Małżeństwo |
Marianna z Daniłowiczów |
| Dzieci |
Andrzej, Aleksander, Stanisław Franciszek |
| Wojny i bitwy |
bitwa pod Chocimiem (1621), Wojna polsko-szwedzka (1626–1629) |
Życiorys edytuj
Urodził się w szlacheckiej rodzinie Koniecpolskich herbu Pobóg, jego ojcem był Andrzej, kasztelan połaniecki, matka o nieznanym imieniu pochodziła z rodu Ligięzów.
Wziął udział w wojnie polsko-tureckiej 1620-1621. Wyróżnił się w czasie bitwy pod Chocimiem. W 1621 uzyskał nominację na kasztelana połanieckiego, z niewiadomych przyczyn urzędu jednak nie objął[2]. Na wojnę ze Szwecją (1626–1629), o Pomorze i Prusy Książęce, stanął na czele własnej chorągwi husarskiej, jako pułkownik dowodził w walkach większymi oddziałami jazdy koronnej. Był podkomendnym hetmana Stanisława Koniecpolskiego, z którym był spokrewniony.
Rodzina edytuj
Poślubił Mariannę z Daniłowiczów, córkę wojewody ruskiego. Z tego związku synowie: Andrzej, Aleksander, Stanisław Franciszek oraz córka, zmarła w wieku dziecięcym.
Zmarł w 1629, został pochowany w Przecławiu. Jego żona zmarła w 1649, spoczęła obok męża.
Przypisy edytuj
- ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza, tom V, Lipsk 1840, s.202
- ↑ Adam Boniecki, Herbarz polski, tom IX, Warszawa 1906, s.77
Bibliografia edytuj
- Stanisław Przyłęcki, Pamiętniki o Koniecpolskich: przyczynek do dziejów polskich XVII wieku, Lwów 1842.