Still (album Petera Sinfielda)
Still – pierwszy i jedyny (2018) album studyjny Petera Sinfielda, nagrany w okresie od października 1972 do stycznia 1973 i wydany w 1973 roku przez wytwórnię Manticore. W nagraniu albumu wzięli udział między innymi byli muzycy King Crimson.
Wykonawca albumu studyjnego | |
Petera Sinfielda | |
Wydany | |
---|---|
Nagrywany |
październik 1972–styczeń 1973 |
Gatunek | |
Długość |
42:50 |
Wydawnictwo | |
Producent |
Peter Sinfield |
Oceny | |
|
Historia
edytujW latach 1969–1971 Peter Sinfield był członkiem zespołu King Crimson, pomimo że nie występował na scenie. W 1971 roku opuścił zespół na skutek nie dających się pogodzić różnic ze współzałożycielem grupy, gitarzystą Robertem Frippem. Został producentem debiutanckiego albumu Roxy Music (1972). Wcześniej, w 1970 roku napisał teksty do utworów skomponowanych przez byłych członków King Crimson, Iana McDonalda i Michaela Gilesa, które znalazły się na ich albumie McDonald and Giles. W 1973 napisał teksty do utworów albumu Brain Salad Surgery zespołu Emerson, Lake and Palmer. Pisał również teksty do angielskojęzycznych wersji albumów włoskiego zespołu Premiata Forneria Marconi[2]. Zrealizował również album solowy, Still. W jego utworach słyszalne są wpływy King Crimson, którego członkowie: Greg Lake, Mel Collins i John Wetton pomagali mu w ich nagraniu. Album utrzymany jest w klimacie progresywnego rocka, z domieszką rocka, jazzu i muzyki klasycznej. Przykładem wpływu tej ostatniej jest utwór „The Song of the Sea Goat”, którego temat został z zapożyczony z muzyki Antonia Vivaldiego. Utwory takie jak „Wholefood Boogie” i „Under the Sky” są oparte na klawiszowym podkładzie, charakterystycznym dla progresywnego rocka, z dodatkiem elementów bluesa i elektronicznych, rockowych brzmień[1]. Kompozytorem większości materiału muzycznego oraz autorem wszystkich tekstów jest Peter Sinfield[6].
Album
edytujPłyta gramofonowa
edytujZestaw utworów na wydawnictwie winylowym, wydanym przez Manticore Records w 1973 roku w Wielkiej Brytanii (K 43501)[7] i w Stanach Zjednoczonych (MC 66667)[8]:
Strona 1
edytujNr | Tytuł | Autorzy | Długość |
---|---|---|---|
1. | The Song of the Sea Goat | Jump – Sinfield – Vivaldi | 6:04 |
2. | Under the Sky | McDonald – Sinfield | 4:18 |
3. | Will It Be You | Brunton – Dolan – Jump – Mennie – Sinfield | 2:38 |
4. | Wholefood Boogie | Brunton – Dolan – Jump – Mennie – Sinfield | 3:37 |
5. | Still | Brunton – Dolan – Jump – Mennie – Sinfield | 4:45 |
Strona 2
edytujNr | Tytuł | Autorzy | Długość |
---|---|---|---|
1. | Envelopes of Yesterday | Sinfield | 6:17 |
2. | The Piper | Sinfield | 2:47 |
3. | A House of Hopes and Dreams | Sinfield | 4: 06 |
4. | The Night People | Brunton – Collins – Jump – Sinfield | 7:54 |
Reedycja CD
edytujW 1993 roku wytwórnia Voiceprint wznowiła oryginalny album w wersji kompaktowej. Utwory zostały jednak zamieszczone w innej kolejności, dodano dwa dodatkowe nagrania: „Hanging Fire” i „Can You Forgive a Fool”, a album zatytułowano Stillusion[9]:
- Can You Forgive a Fool
- The Night People
- Will It Be You
- Hanging Fire
- A House of Hopes and Dreams
- Wholefood Boogie
- The Piper
- Under the Sky
- Envelopes of Yesterday
- The Song of the Sea Goat
- Still
W 2009 roku wytwórnia Esoteric Recordings dokonała poszerzonej reedycji oryginalnego albumu w formie podwójnej płyty kompaktowej. Na pierwszym dysku zamieszczono zremasterowane wersje utworów z oryginalnej, analogowej taśmy-matki z 1973 roku, natomiast na drugiej, zatytułowanej Bonus Tracks – alternatywne wersje studyjne oryginalnych utworów[10]:
- Hanging Fire
- Still (first mix)
- The Song of the Sea Goat
- Under the Sky
- Wholefood Boogie
- Envelopes of Yesterday
- The Piper
- A House of Hopes and Dreams
- The Night People
- Still (second mix)
- Can You Forgive a Fool
Okładka
edytujJako ilustrację na awers okładki Sinfield wybrał obraz The Big Friend autorstwa niemieckiej malarki Sulamith Wülfing. Zwrócił się do niej z oficjalną prośbą o zgodę na wykorzystanie jej pracy, ale początkowo odmówiła. Zmieniła zdanie, dopiero gdy artysta przesłał jej w powtórnym liście teksty utworów, jakie miały się znaleźć na jego płycie. Po pewnym czasie kupił od niej oryginalne dzieło, płacąc za niego 600 funtów[11].
Zespół
edytuj- Pete Sinfield – 12-strunowa gitara akustyczna, syntezator i śpiew
- Mel Collins – saksofony, flety i czelesta
- Richard Brunton – gitara akustyczna i gitara elektryczna
- Snuffy Walden – solówki na gitarze elektrycznej
- Brian Cole – elektryczna gitara hawajska
- Steve Dolan – kontrabas, gitara basowa
- Alan Mennie aka Min – perkusja, instrumenty perkusyjne
- Chris Pyne – puzon
- Greg Bowen – trąbka
- Stan Roderick – trąbka
- Robin Miller – rożek angielski
- Phil Jump – fortepian, fortepian elektryczny, organy Hammonda, Woolworth Organ, Freeman String Symphonizer, dzwony rurowe
Muzycy dodatkowi
edytuj- Greg Lake – gitara elektryczna w „A House of Hopes and Dreams”
- chórki w „Wholefood Boogie”
- śpiew w „Still”
- Keith Tippett – fortepian w „The Song of the Sea Goat”
- John Wetton – gitara basowa w „The Song of the Sea Goat”
Muzycy dodatkowi w „The Night People”
edytuj- Boz – gitara basowa
- Ian Wallace – perkusja
- Tim Hinkley – fortepian elektryczny
- Don Honeywell – saksofon barytonowy
Nagrano w Command Studios w Londynie w okresie: październik 1972–styczeń 1973
Ilustracja na awersie okładki: The Big Friend – Sulamith Wülfing
Fotografia na rewersie okładki – Malcolm Robertson
Uwagi
edytuj- ↑ Ocena dotyczy wznowienia w formie 2xCD, wydanego przez Esoteric Recordings.
- ↑ 3.63
- ↑ 3.32
Przypisy
edytuj- ↑ a b Mike DeGagne: Peter Sinfield: Still. www.allmusic.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
- ↑ a b John Kelman w: All About Jazz: Pete Sinfield: Still (Expanded Edition). www.allaboutjazz.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
- ↑ Sputnikmusic: Peter Sinfield: Still. www.sputnikmusic.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
- ↑ Progarchives.com: Still. Peter Sinfield. www.progarchives.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
- ↑ Rate Your Music: Still. rateyourmusic.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
- ↑ Tomasz Beksiński. Za murami karmazynowego zamku. „Tylko Rock”. Nr 11 (15), s. 38, listopad 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317.
- ↑ Discogs: Pete Sinfield – Still. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
- ↑ Discogs: Pete Sinfield – Still. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
- ↑ Discogs: Pete Sinfield – Stillusion. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-05]. (ang.).
- ↑ Discogs: Pete Sinfield – Still. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-05]. (ang.).
- ↑ Song Soup On Sea: Peter Sinfield: On Songwriting. www.songsouponsea.com. [dostęp 2018-11-05]. (ang.).