Tylko Rock
Tylko Rock – polski miesięcznik zajmujący się muzyką rockową, ukazujący się w latach 1991–2002. Założycielami pisma byli Wiesław Królikowski i Wiesław Weiss, znani wcześniej z Magazynu Muzycznego. Jego bezpośrednią kontynuacją jest Teraz Rock, wydawany od 2003.
| ||
| Częstotliwość | miesięcznik | |
| Państwo |  Polska
| |
| Wydawca | Res Publica Press International, Y-Press, Dom Wydawniczy Wolne Słowo, Dom Wydawniczy Media Kolor | |
| Tematyka | muzyczne | |
| Pierwszy numer | wrzesień 1991 | |
| Ostatni numer | wrzesień/październik 2002 | |
| Redaktor naczelny | Wiesław Weiss | |
| Średni nakład | 60-75 tys. egz. | |
| Liczba stron | 62–116 | |
| ISSN | 1230-2317 | |
Historia pismaEdytuj
Pierwszy numer ukazał się we wrześniu 1991, jego wydawcą była Res Publica Press, składał się z 72 stron i wyszedł w nakładzie 75 tysięcy egzemplarzy[1], w kolejnych numerach redakcja podawała nakład 60 tysięcy[2]. W trakcie istnienia pismo kilka razy zmieniało layout: w 1994, 1996, 1998 i dwukrotnie w 2002[2]. Objętość była zmienna i wynosiła 62–116 stron[2].
W roku 2000 pismo zostało przejęte grupę 4Media i wydawane przez kilka firm: Y-Press, Dom Wydawniczy Wolne Słowo S.A., a na końcu przez Dom Wydawniczy Media Kolor[2]. Grupa 4Media wkrótce upadła - i zdaniem redaktora naczelnego doprowadziła pismo do upadku[3]. Jesienią 2002, po wydaniu 134 numerów, pismo przestało się ukazywać[2].
Redakcja znalazła nowego wydawcę i stworzyła bezpośrednią kontynuację czyli Teraz Rock, którego pierwszy numer ukazał się w marcu 2003[3].
Zawartość pismaEdytuj
Tylko Rock promował się jako „jedyne pismo rockowe w Polsce”[2]. Pismo publikowało liczne wywiady z zagranicznymi muzykami. Główną część każdego numeru stanowiła obszerna wkładka z monograficznym omówieniem jednego wykonawcy – zwykle z zagranicy[4]. W piśmie funkcjonowały łącznie 152 rubryki - część z nich obecna w każdym numerze, np. relacje z koncertów, recenzje i „Świeży krem” (aktualności), część periodyczna[2].
Najwięcej publikacji w piśmie poświęcono następującym wykonawcom: Deep Purple, The Beatles, U2, Metallica, Pink Floyd, Pearl Jam, The Cure, The Rolling Stones, Dżem i Oasis[2]. Polską specyfiką pisma była duża popularność wykonawców z kręgu rocka progresywnego i neoprogresywnego[2].
Pod koniec lat 90. pismo pod nowym szyldem „Magazyn nie tylko popkulturalny” podjęło próby poszerzenia tematyki o inne gatunki muzyczne (np. pop), a także recenzje filmowe[4][5].
Adam Trudzik podkreślał, że redakcja periodyku starała się utrzymać tytuł na odpowiednim poziomie merytorycznym i edytorskim[2]. Według Jana Skaradzińskiego pismo wyróżniało się rzetelnością, dobrą polszczyzną, choć jednocześnie recenzje w dużym stopniu reklamowały płyty[4].
Według Adama Trudzika Tylko Rock był jedynym polskim czasopismem muzycznym, które doczekało się kompleksowych, medioznawczych badań monograficznych[2].
Redakcja i współpracownicyEdytuj
Przez cały okres istnienia pisma redaktorem naczelnym pozostawał Wiesław Weiss, a jego zastępcą Wiesław Królikowski. Z pismem współpracowali m.in. Igor Stefanowicz, Robert Sankowski, Grzegorz Kszczotek, Tomasz Beksiński, Daniel Wyszogrodzki, Wojciech Machała, Krzysztof Celiński, Maria Szelichowska, Jacek Leśniewski. Grzegorz K. Kluska, Bartek Koziczyński, Marcin Gajewski i Michał Kirmuć[1][2][5][4]. Łącznie w ciągu całej historii pisma, ukazały się w nim teksty 709 autorów[2].
Stałą częścią pisma były felietony muzyków – autorami tekstów byli m.in. Czesław Niemen, Tomek Lipiński, Lech Janerka, Kora, Kazik Staszewski[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Stopka redakcyjna, „Tylko Rock”, nr 1/1991, wrzesień 1991.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Artur Trudzik, Tylko Rock – rezultaty badań nad miesięcznikiem, „Zeszyty Prasoznawcze”, 2014 (Tom 57, Numer 3 (219)), 2014, s. 565–591, DOI: 10.4467/2299-6362PZ.14.033.2367, ISSN 2299-6362 [dostęp 2021-05-24] (pol.).
- ↑ a b Wiesław Weiss, Wiesław Królikowski, Intro, „Teraz Rock”, nr 1/2003, marzec 2003.
- ↑ a b c d Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Poznań: In Rock, 2006, s. 578-579. ISBN 83-60157-14-6.
- ↑ a b „Tylko Rock”, nr 8/2002, sierpień 2002.