Strażnica KOP „Wiktorówka”

Strażnica KOP „Wiktorówka” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-łotewskiej.

Strażnica KOP „Wiktorówka”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1926

Rozformowanie

1938

Organizacja
Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Druja”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Słobódka” w 1931

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

W 1926 w składzie Brygady KOP „Wilno”, został sformowany 19 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. Strażnica KOP „Wiktorówka” w latach 1929 – 1934 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Druja”[2][3][4][5]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1938 nie występuje[6]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[7].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[4].

Służba graniczna

edytuj

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[8]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[7].

Strażnica KOP „Wiktorówka” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 8 kilometrów 750 metrów[4].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj