Strigilis
Strigilis[1][2], strigilus[3] (ang. strigil) – w anatomii owadów termin wieloznaczny, jednak zwykle używany na określenie struktur znajdujących się na przednich goleniach.
Na wierzchołku goleni przedniej pary odnóży błonkówek i motyli strigilis stanowi grzebykowatą strukturę, służącą do czyszczenia czułków. Może być on zakrzywiony i mieć postać ruchomej, grzebieniastej ostrogi[4][2]. U pszczół strigilis to aparat czyszczący czułki, składający się z porośniętego krótkim i sztywnym owłosieniem zagłębienia na wewnętrznej powierzchni nadstopia i spłaszczonej oraz rynienkowato zwiniętej ostrogi goleni[3][1].
U pluskwiaków różnoskrzydłych z rodziny wioślakowatych strigilisem nazywa się strukturę, niekiedy formą przypominającą zgrzebło, położoną na grzbietowej powierzchni odwłoka[4][2].
Nazwa strigilis może być również używana w podobnym znaczeniu co plectrum[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Charles Duncan Michener: The Bees of the World. Baltimore, London: Johns Hopkins University Press, 2000, s. 52.
- ↑ a b c d Gordon Gordh, David Headrick: A Dictionary of Entomology. CABI Publishing, 2001, s. 1318.
- ↑ a b Tadeusz Pawlikowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 68h. Pszczołowate — Apidae. Podrodzina: Apinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Oficyna Wydawnicza Turpress, 1996.
- ↑ a b Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 862.