Surowiec zielarski, surowiec roślinny – część rośliny zielarskiej (jej organ), tkanka lub wydzielina, w której koncentracja substancji czynnych (np. olejków eterycznych) jest największa. Najczęściej z jednej rośliny zbiera się jeden typ surowca (np. u mięty są to liście), ale z niektórych roślin pozyskuje się kilka surowców (np. mniszek lekarski)[1]. Surowce roślinne wykazujące udokumentowane działanie lecznicze posiadają swoje monografie w farmakopeach[2].

Koszyczek rumianku
Pokruszone kłącze pięciornika

Oznaczenia surowców[2][3]:

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Anna Mazerant: Mała księga ziół. Warszawa: Inst. Wyd. Zw. Zawodowych, 1990. ISBN 83-202-0810-6.
  2. a b Kazimierz Janicki (redaktor): Lekarski poradnik domowy. Warszawa: PZWL, 1992. ISBN 83-200-1639-8.
  3. Janusz Supniewski: Farmakologia. Warszawa: PZWL, 1966.