Sven Aron Edvard Norrman (ur. 18 marca 1891 w Sztokholmie, zm. 8 lutego 1979 tamże[1]) – szwedzki inżynier i przemysłowiec.

Od roku 1912 pracował w ASEA i był przedstawicielem firmy na teren Rosji do 1917. W 1925 został dyrektorem biura ASEA w Warszawie, od 1930 dyrektorem Polskiego Towarzystwa Elektrycznego ASEA[2], które w 1937 stało się spółką zależną szwedzkiego koncernu. W czasie okupacji niemieckiej co dwa, trzy miesiące odwiedzał Polskę na podstawie wiz, okazjonalnie wydawanych przez rząd okupacyjny w Krakowie i doglądał interesów firmy. Jako jeden z obywateli szwedzkich miał wówczas kontakty z polskim ruchem oporu, w tym z komórką wewnątrz spółki ASEA . Na jej potrzeby przewoził nielegalnie materiały konspiracyjne do Szwecji, które następnie trafiały do Anglii. W przemyślnie skonstruowanych skrytkach przekazywał listy, tajne raporty, mikrofilmy z dokumentacja fotograficzną. Z powrotem do Polski przewoził instrukcje oraz duże ilości waluty. Był jednym z tych, którym udało się wydobyć pierwsze dokumenty poświadczające decyzję Konferencji w Wannsee o „ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej”, które trafiły do polskiego rządu na uchodźstwie w maju 1942[2].

W lipcu 1945 roku gestapo wpadło na trop szwedzkiej grupy kurierów. Po otrzymaniu wiadomości o aresztowaniu Nilsa Berglinda w Berlinie, odwołał zaplanowany na 12 lipca lot do stolicy Niemiec i pozostał do końca wojny w Sztokholmie.

Po wojnie dwukrotnie przybył do Warszawy w roku 1945 i 1947. Sporządził wówczas album fotograficzny dokumentujący zniszczenia stolicy Polski[3]. Za swoje zasługi w 1974 roku otrzymał Krzyż Armii Krajowej.

Od 1963 był żonaty z Kariną Marią Norrman (1907–1973).[1]

Przypisy edytuj

  1. a b Sveriges Dödbok 1901–2009, DVD-ROM, Version 5.00, Sveriges Släktforskarförbund (2010).
  2. a b Jerzy Szczurowski, Sven Norrman - szwedzki kurier, [w:] "Maszyny Elektryczne - Zeszyty Problemowe", nr 4 / 2016,s. 39-44.
  3. Krystyna Kolińska, Tajny agent z firmy ASEA, "Stolica", nr 1-2/ 2010, s. 32-37.