Szara Studnia
Szara Studnia – jaskinia w zboczu Małołączniaka w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w zachodnim zboczu Kobylarzowego Żlebu na wysokości 1750 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 125 metrów, a jej deniwelacja 50 metrów[1][2].
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie |
Tatry Zachodnie, Dolina Miętusia |
Właściciel | |
Długość |
125 m |
Głębokość |
50 m |
Deniwelacja |
50 m |
Wysokość otworów |
1750 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
410 m |
Ekspozycja otworów |
ku górze |
Data odkrycia |
14 listopada 1998 roku |
Odkrywca |
Zbigniew Tabaczyński |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.50 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bd/Szara_Studnia_przekr%C3%B3j.jpg/200px-Szara_Studnia_przekr%C3%B3j.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/96/Kobylarzowy_%C5%BBleb_a3.jpg/200px-Kobylarzowy_%C5%BBleb_a3.jpg)
Opis jaskini
edytujJest to typowa jaskinia lodowa o ukształtowaniu pionowym. Zaczyna się 10-metrową studzienką (Studnia ze Śniegiem) a kończy 21-metrową studnią (II Studnia).
Z wejściowej studzienki ciąg główny prowadzi przez pokrytą lodem niewielką salkę i dalej przez szczelinę między ścianą a lodem do stromej lodowej pochylni – Ślizgawki. Stąd:
- można iść korytarzykiem wytopionym w lodzie do niewielkiej salki i przez wąski lodowy przełaz do zawaliska.
- podejść korytarzem pod wysoki Lodowy Prożek za którym znajduje się Sala Pod Wantą (4 x 5 x 6 m). We wschodniej części sali zaczyna się korytarz prowadzący do rozgałęzienia:
Przyroda
edytujW jaskini cały rok zalega śnieg i lód tworząc nacieki lodowe (najwięcej w Sali pod Wantą i okolicach Lodowego Prożku). Roślinności w jaskini brak[3].
Historia odkryć
edytujJaskinia została odkryta w 1998 roku przez Zbigniewa Tabaczyńskiego ze Speleoklubu Tatrzańskiego[4].
W latach 1998–1999 podczas kilku wypraw grotołazów ze Speleoklubu Tatrzańskiego osiągnięto dno jaskini. Próby przekopania zawaliska na dnie II Studni nie powiodły się[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Grodzicki (red.), Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie wschodniego zbocza Doliny Miętusiej, PTPNoZ, Warszawa, 1999
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23] .
- ↑ a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-06] .
- ↑ a b Szara Studnia, Oficjalna Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego przy KTJ PZA – opis jaskini, plan [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-01-13] .