Szustow – odmiana koniaku produkowana w Odessie przez rodzinę Szustowów.

Historia

edytuj

Klimat wybrzeży Morza Czarnego nadaje się znakomicie do upraw winorośli. Warunki te wykorzystał pod koniec XIX wieku Nikołaj Szustow, pochodzący ze starej rodziny kupieckiej zamieszkującej w Odessie. Otworzył fabrykę koniaku i wódki (1899[1]), której wyroby sprzedawano w charakterystycznych butelkach o kształcie siedzącego niedźwiedzia (wcześniej fabrykę zlokalizowaną w lokalnej twierdzy prowadził Ormianin, Nerses Tairian[1]). Z czasem destylarnie otwarto również w Moskwie oraz na terenie Armenii. W 1910, podczas światowego konkursu degustacyjnego w Paryżu, koniak Szustowów zdobył pierwszą nagrodę, wyprzedzając rodzime trunki francuskie. Przed I wojną światową Szustowowie opanowali około 30% rosyjskiego rynku koniaku. Zamawiali go m.in. car Mikołaj II, Winston Churchill oraz Agatha Christie. Po śmierci Nikołaja interes przejęli jego synowie - Nikołaj Szustow Junior i Leontij Szustow. Kres fabryce przyniosły rządy bolszewickie. Fabrykę znacjonalizowano, a część stuletniego koniaku rozkazano przerobić na spirytus. Po upadku komunizmu produkcję wznowiono. Otwarto również Muzeum Koniaku Rodziny Szustowów[2].

Nikołaszka

edytuj

W 1912 Nikołaj Szustow junior przygotował koniak z plastrem cytryny carowi Mikołajowi II, co ten ocenił bardzo wysoko. Ten sposób serwowania rozpowszechnił się pod nazwą nikołaszka w restauracjach całej Europy[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Spirits.com, Szustow w Warszawie. Ale czy prawdziwy?
  2. Justyna Erdo, Odeskie kaprysy kulinarne, w: ''Smak i Tradycja, nr 23/2017, Polska Izba Produktu Regionalnego, Warszawa, 2017, s.49, ISSN 2084-1671