TIR
TIR (skrót od fr. Transport International Routier[1], „Międzynarodowy Transport Drogowy”) – międzynarodowa konwencja celna z 14 listopada 1975 dotycząca przewozu towarów samochodami ciężarowymi w transporcie międzynarodowym, pozwalająca uprościć procedury na przejściach granicznych i w urzędach celnych w celu większej skuteczności przewozów drogowych.
Samochód ciężarowy poruszający się na karnecie TIR wyjeżdżający z jednego państwa jest – w myśl konwencji TIR – sprawdzany i plombowany na przejściach granicznych albo w dowolnym urzędzie celnym zlokalizowanym w środku kraju wywozu towaru, a zostaje odplombowany i skontrolowany dopiero w państwie docelowym, natomiast wszystkie granice krajów tranzytowych mija z formalnościami ograniczonymi do minimum.
Konwencję TIR zaczęto stosować tuż po skończeniu II wojny światowej (pierwsze porozumienie w tej sprawie zawarto w 1959 roku), a należy do niej kilkadziesiąt krajów: wszystkie w Europie, a także większość państw, które utrzymują dość dużą liczbę samochodów ciężarowych w ruchu międzynarodowym (między innymi Turcja, Rosja, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Uzbekistan, czy Iran). W lipcu 2016 roku konwencję TIR podpisała również Chińska Republika Ludowa.
Wymagane jest, aby samochód ciężarowy, jak i zespół pojazdów przewożący towar pod osłoną karnetu TIR był opatrzony z przodu i z tyłu niebieską tabliczką z białym literowym skrótem TIR.
Samochód wykorzystywany w transporcie międzynarodowym w latach 70. kontrolowany przez węgierską policję.
Spotykane zespoły pojazdów w transporcie międzynarodowym.
Zobacz teżEdytuj
- tir – w znaczeniu potocznym, ciężarówka[2]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Le transit et le transport international routier (TIR).
- ↑ PWN: Słownik Języka Polskiego PWN (pol.). [dostęp 2009-09-29].