Tachymarptisrodzaj ptaków z rodziny jerzykowatych (Apodidae).

Tachymarptis[1]
Roberts, 1922[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – jerzyk alpejski (T. melba)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

jerzykowate

Podrodzina

jerzyki

Plemię

Apodini

Rodzaj

Tachymarptis

Typ nomenklatoryczny

Hirundo melba Linnaeus

Gatunki
  • T. melba
  • T. aequatorialis

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[3].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 20–23 cm; masa ciała 67–128 g[4].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj

Gr. ταχυς takhus – szybki; μαρπτις marptis – ktoś, kto chwyta, przechwytuje < μαρπτω marptō – chwytać, łapać[5].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

Przypisy

edytuj
  1. Tachymarptis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. A. Roberts. Review of the Nomenclature of South African Birds. „Annals of the Transvaal Museum”. 8, s. 216, 1922. (ang.). 
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-27]. (ang.).
  4. P. Chantler: Family Apodidae (Swifts). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 451. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  5. Tachymarptis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-17] (ang.), [archiwum].
  6. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Apodini Olphe-Galliard, 1887 (1836) (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-27].