Tadeusz Śniechowski
Tadeusz Śniechowski (ur. 20 sierpnia 1893, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 major piechoty
| |
| Data urodzenia |
20 sierpnia 1893 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 44 Pułku Piechoty. 25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[1]. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował zawodową służbę wojskową w 44 pp[2][3][4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1368. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku[6]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 112. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W tym samym roku był przydzielony do Oddziału II Sztabu Głównego[8], a następnie został oddany do dyspozycji szefa Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[9]. W marcu 1931 został przeniesiony do 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej na stanowisko dowódcy batalionu[9]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII[10], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[11].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4561[12][13]
- Krzyż Walecznych[14]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[15][16]
Przypisy edytuj
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920 roku, s. 1355.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 148, 878.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 254, 416.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 235, 360.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 61.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku. Dodatek Nr 1, s. 8.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 126, 183.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 101.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 284.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 14.
- ↑ Bobrowski 1929 ↓, s. 45.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 254.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 408.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Stanisław Bobrowski: Zarys historji wojennej 44-go Pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.