Tadeusz Czerniawski

1877 - 1938 pedagog; kompozytor

Tadeusz Czerniawski (ur. 25 października 1877 w Łabuniach, zm. 10 marca 1938 w Warszawie[1][2][3]) – polski dyrygent, pedagog, organizator życia muzycznego i kompozytor.

Tadeusz Czerniawski
Data i miejsce urodzenia

25 października 1877
Łabunie

Data i miejsce śmierci

10 marca 1938
Warszawa

Zawód

dyrygent, pedagog, kompozytor

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

W latach 1896–1906 uczył się w Warszawskim Instytucie Muzycznym, gdzie jego nauczycielami byli Jan Kałużyński (dyrygentura) i Zygmunt Noskowski (kompozycja)[1]. Początkowo działał jako organista[2], następnie prowadził chóry w Warszawie i okolicach[1][2]. W latach 1915–1918 przebywał w Rosji, pracując jako dyrygent chóralny w Orle i Charkowie[1]. Po powrocie do kraju wykładał przedmioty teoretyczne w warszawskich szkołach[2]. Od 1921 do 1929 roku był kierownikiem Wydziału Kultury Magistratu miasta stołecznego Warszawy[1][2]. Podczas pracy na tym stanowisku działał na rzecz ożywienia ruchu śpiewaczego, utworzył sieć dzielnicowych kół śpiewaczych i organizował bezpłatne koncerty[1][2]. Od 1932 roku był wizytatorem w Departamencie Sztuki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz kierownikiem muzycznym Polskiego Radia[2]. Od 1933 roku wykładał grę organową i przedmioty teoretyczne w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina[2].

Skomponował m.in. Allegro symfoniczne, Wariacje na kwartet smyczkowy i psalm Wszechmocny Panie do słów Jana Kochanowskiego[2][3]. Opublikował podręcznik dla szkół muzycznych pt. Pierwsze zasady muzyki (cz. 1–3, Warszawa 1923–1925, cz. 2 2. wyd. 1930)[2].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Leon Tadeusz Błaszczyk: Dyrygenci polscy i obcy w Polsce, działający w XIX i XX wieku. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 46.
  2. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 318. ISBN 83-224-0223-6.
  3. a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 177–178. ISBN 978-83-01-13410-5.
  4. M.P. z 1937 r. nr 277, poz. 431 „za zasługi na polu sztuki”.