Tadeusz Kudelski

polski himalaista

Tadeusz Kudelski (ur. 3 lipca 1954 w Lubnie, zm. 18 maja 1999 na Mount Evereście) – polski himalaista.

Tadeusz Kudelski
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1954
Lubno

Data i miejsce śmierci

18 maja 1999
Mount Everest

Zawód, zajęcie

himalaista

Miejsce zamieszkania

Gorzów Wielkopolski

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Pomnik upamiętniający tragicznie zmarłego Tadeusza Kudelskiego, znajdujący się na cmentarzu we wsi Lubno (wieś, gdzie się urodził). Głaz, z którego jest pomnik, został przywieziony z łańcucha górskiego Himalaje.

Życiorys

edytuj

Mieszkał w Gorzowie Wielkopolskim. W 1978 roku ukończył Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej w Gorzowie Wielkopolskim Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu. W czasie studiów był zawodnikiem w sekcji lekkoatletycznej uczelnianego klubu Sportowego AZS AWF Gorzów. W tym czasie rozwijał działalność wspinaczkową. Wstąpił do Akademickiego Klubu Alpinistycznego i Klubu Wysokogórskiego w Poznaniu. Był nauczycielem wychowania fizycznego. W 1980 roku wziął udział w pierwszej swojej wyprawie w Himalaje, rok później w trzymiesięcznej wyprawie w Andy. W maju 1999 brał udział w wyprawie na Mount Everest organizowanej przez Ryszarda Pawłowskiego. Jako dwunasty Polak stanął w dniu 18 maja około godziny 14. na szczycie najwyższej góry Ziemi, skąd m.in. wraz z Jackiem Masełko nadał relację dla Radia Zet. Złe warunki zmusiły wyprawę do szybkiego zejścia, w trakcie którego Tadeusz Kudelski zaginął, prawdopodobnie[1][2] spadając pomiędzy Pierwszym a Drugim Uskokiem[3]. Jego ciała do 2015 roku nie odnaleziono[1]. Pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1999)[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Renata Ochwat: Pojechał, zdobył i już nie wrócił z Dachu Świata. Echo Gorzowa, 2015. [dostęp 2017-10-15]. (pol.).
  2. Stefan Cieśla: Tadeusz Kudelski - gorzowianin, który był na dachu świata. Gazeta Lubuska, 2009. [dostęp 2017-10-15]. (pol.).
  3. Marcin Gieneczko: W strefie śmierci. (pol.).
  4. M.P. z 1999 r. nr 33, poz. 512.

Bibliografia

edytuj