Tadeusz Szewera (żołnierz)
Tadeusz Szewera (ur. 5 listopada 1892 w Maziarni, zm. 5 listopada 1915) – żołnierz Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 starszy szeregowiec
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 listopada 1915 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1915 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
dowódca sekcji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 5 listopada 1892 w Maziarni, w rodzinie Wincentego i Emilii z Wójcików. W Rzeszowie uczęszczał do gimnazjum w którym ukończył 2 klasy oraz szkoły w Miłocinie rolniczą, a w Staromieściu mleczarską[1]. Ucząc się był członkiem Związku Strzeleckiego. W 1913 otrzymał w Radłowie posadę adiunkta rolnego, w dobrach należących do książąt Sanguszków[1].
W sierpniu 1914 wstąpił w szeregi Legionów Polskich, gdzie otrzymał przydział do 4 kompanii I batalionu w 2 pułku piechoty. Walczył w kampaniach 1914 i 1915[1]. Atakując Polską Górę na Wołyniu, kiedy z sekcją ubezpieczał prawe skrzydło pułku, utrzymał się na placówce będąc pod silnym i skutecznym ostrzałem artylerii nieprzyjaciela. Udało mu się poderwać sekcję do ataku, ale został trafiony pociskiem i zmarł na polu bitwy. Za czyn ten został wyróżniony nadaniem Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari[2]. Pochowany w Wołczecku na cmentarzu wojskowym. Rodziny nie założył[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7653 – pośmiertnie 17 maja 1922[3][1][4]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 12 maja 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[5][6][1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1993 ↓, s. 207.
- ↑ Sitko 1928 ↓, s. 47.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923 roku, s. 67.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-10-17]..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-10-17]..
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Józef Sitko: Zarys historji wojennej 2-go pułku piechoty legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.