Tadeusz Wąsowski
Tadeusz Wąsowski pseud. „Tadzik” (ur. 26 lipca 1914, zm. 15 sierpnia 2007) – polski żołnierz podziemia, podpułkownik WP w stanie spoczynku, w momencie śmierci był ostatnim żyjącym oficerem batalionu „Chrobry I”, w powstaniu warszawskim dowodził plutonem.
podpułkownik tytularny | |
Data i miejsce urodzenia |
26 lipca 1914 |
---|---|
Data śmierci |
15 sierpnia 2007 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Władysława i Aleksandry[1]. Zasadniczą służbę wojskową odbył w l. 1933/1934 w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii. W momencie wybuchu II wojny światowej walczył jako uczestnik polskiej wojny obronnej 1939. Był członkiem ZWZ/AK, uczestniczył w powstaniu warszawskim jako podporucznik w batalionie „Chrobry I”, gdzie dowodził plutonem. W sierpniu 1944, jego pluton dokonał między innymi zdobycia niemieckich magazynów na Stawkach gdzie łupem powstańców padło działo przeciwpancerne z ciągnikiem z amunicją. Brał także udział w walkach w Banku Polskim, gdzie został ranny. Kanałami przeszedł ze Starego Miasta do Śródmieścia, pozostając w szpitalu na Powiślu, a następnie na ul. Hożej do końca powstania.
Absolwent Akademii Nauk Politycznych, długoletni pracownik NBP.
Pochowany 22 sierpnia 2007, na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie.
Odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Powstańcze Biogramy - Tadeusz Wąsowski [online], www.1944.pl [dostęp 2018-11-16] (ang.).
Bibliografia
edytuj- nekrologi „Gazeta Wyborcza” 18-19 sierpnia 2007