Tajemnica statuetki
Tajemnica statuetki – polska gra przygodowa na PC, wydana 12 lutego 1993 roku na 2 dyskietkach przez firmę Metropolis Software jako debiut wydawniczy studia.
Producent | |
---|---|
Wydawca |
Metropolis Software |
Dystrybutor |
Metropolis Software |
Data wydania | |
Gatunek | |
Tryby gry | |
Język |
polski |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | |
Nośniki | |
Wymagania |
Intel 80286, 2 MB RAM, VGA |
Gra została napisana w asemblerze, jej autorami są: Adrian Chmielarz, Grzegorz Miechowski i Andrzej Michalak. Gra należy do pierwszoosobowych, sterowanie odbywa się za pomocą myszy, interakcja z otoczeniem odbywa się poprzez menu w dolnej części ekranu (dostępnych jest sześć czynności, inwentarz oraz mapa). Produkcja w początkowych fazach miała mieć ręcznie rysowaną grafikę, jednak zrezygnowano z takiej oprawy na rzecz zdigitalizowanych zdjęć. Fotografie użyte w grze zrobiono m.in. na Lazurowym Wybrzeżu, w Saint Tropez, Nicei i Monte Carlo, a także w luterańskim zborze w Jędrzychowicach.
Planowano wydanie kontynuacji gry na CD, wykonano nawet serie zdjęciowe, jednakże projekt zawieszono.
Fabuła
edytujGłównym bohaterem gry jest młody agent Interpolu John Pollack, którego zadaniem jest rozwikłanie zagadki kradzieży relikwii z różnych części świata. W całą sprawę jest zamieszany Joachim Wadner – były komandos CIA[1].
Odbiór
edytujOdbiór gry | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
|
Gra nie zachwyciła recenzentów, którzy wytykali jej zbytni dystans dzielący ją od produkcji zachodnich. Jacek Marczewski z Secret Service przyrównał Tajemnicę statuetki do gier tekstowych, z uwagi na brak animacji i ograniczoną oprawę dźwiękową. Poziom trudności zagadek był też uznany za wygórowany, a w grze czasami należało precyzyjnie szukać elementów niewielkich rozmiarów, by popchnąć rozgrywkę dalej. Chwalono za to scenariusz jako okraszoną humorem historię kryminalną, która pod koniec przeradza się w horror.
Sprzedano prawie 5000 egzemplarzy gry[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jacek Marczewski. Tajemnica statuetki. „Secret Service”, s. 16-17, grudzień 1993. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).
- ↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 203-204. ISBN 978-83-927229-2-2.