Tarbicha
Tarbicha (arab. تربيخا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Akki w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po Sił Obronnych Izraela 1 listopada 1948 roku.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt |
Dystrykt Akki |
| Wysokość |
550 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia | |
| Powód zniszczenia | |
| Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny  | |
 33°04′58″N 35°17′04″E/33,082778 35,284444
| |
| Strona internetowa | |
Położenie edytuj
Tarbicha leżała wśród wzgórz w północnej części Górnej Galilei, w odległości 27 km na północny wschód od miasta Akka. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1856,3 ha. We wsi mieszkało wówczas 1000 osób[1].
| Własność gruntów | Powierzchnia gruntów [ha] |
|---|---|
| Arabowie | 1254,8 |
| Żydzi | 0 |
| publiczne | 601,5 |
| Razem | 1856,3 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Powierzchnia [ha] |
|---|---|
| uprawy oliwek | 6 |
| uprawy nawadniane | 61,9 |
| uprawy zbóż | 320,4 |
| nieużytki | 1462,8 |
| zabudowane | 11,2 |
Historia edytuj
W czasach krzyżowców wieś była nazywana Tayerebika. W 1596 roku Tarbicha była niewielką wsią, liczącą 88 mieszkańców, którzy utrzymywali się z upraw pszenicy, jęczmienia, oliwek, winorośli oraz hodowli kóz i uli[2]. W wyniku I wojny światowej cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. W okresie panowania Brytyjczyków Tarbicha była dużą wsią. W 1938 roku utworzono tutaj szkołę podstawową dla chłopców, do której w 1945 roku uczęszczało 120 uczniów. We wsi były dwa meczety[1].
Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała obszar wiosek Ikrit i Tarbicha państwu arabskiemu[3]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w październiku 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili operację „Hiram”. 31 października Tarbicha została zajęta przez izraelskich żołnierzy. Następnie, w pierwszych dniach listopada wysiedlono wszystkich mieszkańców, a domy wyburzono[1].
Miejsce obecnie edytuj
Na gruntach wioski Tarbicha powstał w 1949 roku moszaw Szomera, a w 1960 roku moszaw Ewen Menachem. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Tarbicha: „Około dwudziestu domów ze wsi jest obecnie zajmowanych przez mieszkańców moszawu Szomera. Niektóre z dachów zostały przebudowane i otrzymały formę dwuspadową. Kamienie z oryginalnych domów są ozdobą głównego schronu moszawu”[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Welcome To Tarbikha. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-11-30]. (ang.).
- ↑ Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Erlangen: Erlanger Geographische Arbeiten, 1977, s. 183.
- ↑ The United Nations Information System on the Question of Palestine: Mapa podziału Palestyny. [dostęp 2013-08-26]. (ang.).
