Tasmanentulus intermedius

Tasmanentulus intermedius – gatunek pierwogonka z rzędu Acerentomata i rodziny Acerentomidae.

Tasmanentulus intermedius
Tuxen, 1986
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

skrytoszczękie

Podgromada

pierwogonki

Rząd

Acerentomata

Rodzina

Acerentomidae

Podrodzina

Berberentulinae

Rodzaj

Tasmanentulus

Gatunek

Tasmanentulus intermedius

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został w 1986 roku przez Sørena Ludviga Tuxena w 9 tomie Fauna of New Zealnd. Nazwa gatunkowa nawiązuje do pozycji systematycznej tego gatunku pomiędzy gatunkami Tasamanentulus tasmanicus i T. similis[1][2].

Długość wyciągniętego ciała 1100 μm (1,1 mm). Długość przedniej stopy mierzonej bez pazurka 105 μm. Głaszczki szczękowe z pęczkiem i dwoma długimi, spiczastymi sensillae na przedostatnim segmencie. Głaszczki wargowe zredukowane z 4 szczecinkami i kiełbaskokształtną sensilla. Przewód gruczołów szczękowych różnej długości i o różnym kształcie kielicha (calyx). Pseudooczka szersze niż długie. Na przednich stopach komplet sensillae, z których prawie wszystkie bardzo długie. Pierwsza para odnóży odwłokowych z pęcherzykiem końcowym i 4 szczecinkami, a druga i trzecia z 2 szczecinkami: długą przedwierzchołkową i dość długą boczno-wierzchołkową. Rowkowana przepaska zredukowana, lecz tergum z wyraźnym haczykowatym wzorem. Grzebień VIII segmentu odwłoka z 7-9 dość dużymi ząbkami. Łuska genitalna (squama genitalis) samic z krótkim ramieniem podstawowym, szerokimi i spiczasto zakończonymi acrostyli, wyposażonymi w ząbek taki jak u Amphientulus. Pomiędzy acrostyli obecna podwójna pailla[2].

Wzór chetotaksji odwłoka[2]
I II, III IV, V VI VII VIII IX X XI telson
terga:                    
sterna:                    

Występowanie

edytuj

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii[1][2].

Przypisy

edytuj
  1. a b Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 40-41.
  2. a b c d S. L. Tuxen. Protura (Insecta). „Fauna of New Zealand”. 9, 1985. Wellington, New Zealand: Science Information Publishing Centere, DSIR.