Tatuś Muminka i morze
Tatuś Muminka i morze (szw. Pappan och havet) – ósma książka Tove Jansson, należąca do cyklu o Muminkach. Została opublikowana w 1965 r. Pierwsze polskie wydanie (w tłumaczeniu Teresy Chłapowskiej) pochodzi z 1977 r.[1]
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język | |||
| Data wydania |
1965 | ||
| Pierwsze wydanie polskie | |||
| Data wydania polskiego |
1977 | ||
| Wydawca | |||
| Przekład | |||
| |||
Oryginalny tytuł (oznaczający po polsku Tata i morze) jest nawiązaniem do opowiadania Stary człowiek i morze Hemingwaya[2].
Fabuła edytuj
Tatuś Muminka jest zniechęcony życiem, jakie prowadzi w Dolinie Muminków. Pragnie wyruszyć na wyspę, gdzie znajduje się latarnia morska, i tam zacząć wszystko od nowa[3].
Rodzina Muminków i Mała Mi wyruszają w morską podróż; na miejscu okazuje się, że latarnia morska nie działa, a jedynym mieszkańcem wyspy jest gburowaty rybak[4].
Każdy z bohaterów zajmuje się własnymi zajęciami: Tatuś Muminka próbuje naprawić światło latarni i napisać książkę o morzu. Mama Muminka usiłuje zapewnić rodzinie domowy komfort w nowych warunkach, jednocześnie zmagając się z tęsknotą za doliną. Muminek chce znaleźć swoje własne miejsce na wyspie, a także zaprzyjaźnić się z konikami morskimi (żyjącymi w morzu koniami) i Buką (którą przyciągnęło na wyspę światło lampy, używanej przez Muminki w trakcie podróży). Mała Mi, podobnie jak w Dolinie Muminków, sama zajmuje się sobą[5].
Pod nieobecność Muminków w Dolinie Muminków pojawia się grupa osób, szukająca ich towarzystwa i rady. Losy tych bohaterów opisuje książka Dolina Muminków w listopadzie.
O książce edytuj
Tove Jansson napisała tę książkę w trakcie podróży do Hiszpanii i Portugalii, którą odbyła na przełomie lat 1963/1964[6].
Inspiracją dla latarni na wyspie była (obecnie nieczynna) latarnia morska Söderskär, znajdująca się niedaleko fińskiego miasta Porvoo[7].
W pierwszym rozdziale książki znajduje się mapa Zatoki Fińskiej, na której zaznaczono współrzędne geograficzne wyspy z latarnią morską: 60°07′12″N, 25°45′50″E. Odpowiada to lokalizacji położonej ok. 5 kilometrów od wysepki Klovharun, na której znajdował się letni domek, należący do Tove Jansson[8].
Inne media edytuj
- w 1957 r. ukazał się komiks Tove Jansson pt. Mumin och havet, który przedstawia wyprawę Muminków na wyspę z latarnią morską[9],
- książka stała się inspiracją dla 25. i 26. odcinka pierwszego sezonu serialu Muminki z 1990 r.[10][11]
- książka stała się inspiracją dla odcinków 12-14 szóstego sezonu serialu Opowiadania Muminków z 1977 r.[12][13][14]
Przypisy edytuj
- ↑ Jansson Tove Tatuś Muminka i morze [online], www.biblionetka.pl [dostęp 2021-11-25].
- ↑ ‘Adventures in Moominland’ – fantasy as freedom, „Financial Times”, 21 grudnia 2016 [dostęp 2021-11-25].
- ↑ T. Jansson, Tatuś Muminka i morze, Warszawa 1977, rozdział 1.
- ↑ T. Jansson, Tatuś Muminka i morze, Warszawa 1977, rozdział 2.
- ↑ T. Jansson, Tatuś Muminka i morze, Warszawa 1977, rozdział 3-6.
- ↑ https://web.archive.org/web/20201107001549/https://www.bokborsen.se/Jansson-Tove/Pappan-Och-Havet/1473674.
- ↑ Söderskär Lighthouse [online], Helsinki This Week, 3 lipca 2019 [dostęp 2021-11-25] (ang.).
- ↑ M. Kivi, Mumindalen. Figurerna som kom på museum, Helsinki 2000, s. 26.
- ↑ You are being redirected... [online], drawnandquarterly.com [dostęp 2021-11-25].
- ↑ Majakka. Takuo Suzuki. Moomin. 1990-09-27. [dostęp 2021-11-25].
- ↑ Majakka syttyy. Yorifusa Yamaguchi. Moomin. 1990-10-04. [dostęp 2021-11-25].
- ↑ Latarnia morska. Jadwiga Kudrzycka. Moomins. [dostęp 2021-11-25].
- ↑ Malowany ogród. Lucjan Dembinski. Moomins. [dostęp 2021-11-25].
- ↑ Jesienny sztorm. Lucjan Dembinski. Moomins. [dostęp 2021-11-25].