Teatr Letni w Warszawie
Teatr Letni – teatr działający w latach 1870–1939 w Warszawie, należący do Warszawskich Teatrów Rządowych, następnie letnia scena Teatru Rozmaitości.
 Teatr Letni w 1871 | |
| Typ teatru |
teatr farsy, teatr dramatyczny |
|---|---|
| Data powstania |
1870 |
| Data zamknięcia |
wrzesień 1939 |
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52,2417243°N 21,0055108°E/52,241724 21,005511 | |
HistoriaEdytuj
Drewniany budynek teatru zbudowano w 1870 w Ogrodzie Saskim według projektu Aleksandra Zabierzowskiego. Teatr powstał w związku z przebudową Teatru Wielkiego i jego czasowym zamknięciem[1]. Mieścił 940 widzów i charakteryzował się bardzo dobrą akustyką i obszerną sceną. Jej wymiary dopasowano do wymiarów sceny Teatru Wielkiego, co pozwalało na wykorzystywanie tych samych dekoracji[2]. Teatr cieszył się popularnością wśród widzów[1]. Był jednak krytykowany m.in. za przeciągi[3].
Przedstawienia w Teatrze Letnim odbywały się także po zakończeniu przebudowy Teatru Wielkiego[1]. Od czerwca grano tam dramaty, operetki, farsy i balety[1]. W 1890 budynek został przystosowany do użytku całorocznego, a widownię powiększono do ok. 1000 miejsc.
W budynku teatru pomiędzy 31 marca a 2 kwietnia 1902 roku pierwsza polska wytwórnia filmowa Towarzystwo Udziałowe Pleograf założona przez wynalazcę Kazimierza Prószyńskiego[4] zorganizowała pionierskie pokazy polskich filmów[4]. Podczas projekcji publiczności zaprezentowano program złożony z filmów dokumentujących życie codzienne w Warszawie, które wykonane zostały przez Prószyńskiego. Były to m.in. Ślizgawka w Dolinie Szwajcarskiej, Ślizgawka w Ogrodzie Saskim, Ruch uliczny przed pomnikiem Mickiewicza, Wyścigi, Pogotowie Ratunkowe, Na Placu Św. Aleksandra oraz Pod Ostrą Bramą w Wilnie[4].
Do 1915 budynek był też siedzibą zespołu farsy Teatru Małego. W latach 1921−1923, po spaleniu się siedziby teatru, mieścił zespół dramatyczny Teatru Rozmaitości. Od 1921 znajdował się pod zarządem Dyrekcji Generalnej Teatrów Miejskich, a następnie Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej.
Budynek teatru spłonął we wrześniu 1939[5]. W 2014 zbudowano jego replikę w Parku Miniatur Województwa Mazowieckiego.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Eugeniusz Szwankowski: Teatry Warszawy 1765–1918. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 98. ISBN 83-01-01934-4.
- ↑ Barbara Król-Kaczorowska: Teatry Warszawy. Budynki i sale w latach 1748–1975. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986, s. 119. ISBN 83-06-01183-X.
- ↑ Barbara Król-Kaczorowska: Teatry Warszawy. Budynki i sale w latach 1748–1975. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986, s. 121, 123. ISBN 83-06-01183-X.
- ↑ a b c Władysław Jewsiewicki: Kazimierz Prószyński. Warszawa: Interpress, 1974, s. 33−38.
- ↑ Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 39. ISBN 978-83-240-1057-8.
BibliografiaEdytuj
- Bartłomiej Kaczorowski: Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 875. ISBN 83-01-08836-2.