Thaumarchaeota

Thaumarchaeota
	Systematyka
Domena	archeony
Królestwo	Crenarchaeota
Typ	Thaumarchaeota; Brochier-Armanet et al. 2008
	Nazwa systematyczna
	Thaumarchaeota
Gromady
	Nitrososphaeria "Candidatus Caldiarchaeum" Nunoura et al. 2011 "Candidatus Caldiarchaeum subterraneum" Nunoura et al. 2011; ; "Candidatus Giganthauma" Muller et al. 2010 "Candidatus Giganthauma insulaporcus" Muller et al. 2010; "Candidatus Giganthauma karukerense" Muller et al. 2010; ; "Candidatus Nitrosotalea" Lehtovirta 2011 "Candidatus Nitrosotalea devanaterra" Lehtovirta 2011; ; Cenarchaeales Cavalier-Smith 2002 "Cenarchaeaceae" DeLong and Preston 1996 Cenarchaeum ♠ DeLong and Preston 1996 Cenarchaeum symbiosum ♠ DeLong and Preston 1996; ; ; ; Nitrososphaerales Michaela Stieglmeier et al. 2014 Nitrososphaeraceae Michaela Stieglmeier et al. 2014 Nitrososphaera Michaela Stieglmeier et al. 2014 "Candidatus Nitrososphaera gargensis" Hatzenpichler et al. 2008; Nitrososphaera viennensis Michaela Stieglmeier et al. 2014; ; ; ; "Candidatus Nitrosopumilales" Konneke et al. 2005 "Candidatus Nitrosopumilaceae" Konneke et al. 2005 "Candidatus Nitrosoarchaeum" Blainey et al. 2011 "Candidatus Nitrosoarchaeum koreensis" Kim et al. 2011; "Candidatus Nitrosoarchaeum limnia" Blainey et al. 2011; ; "Candidatus Nitrosotenuis" Lebedeva et al. 2013 "Candidatus Nitrosotenuis uzonensis" Lebedeva et al. 2013; ; "Candidatus Nitrosopumilus" Konneke et al. 2005 "Candidatus Nitrosopumilus salaria" Mosier et al. 2012; "Candidatus Nitrosopumilus maritimus" Konneke et al. 2005; ; ; ;

Thaumarchaeota, Thaumarchaea (od greckiego 'thaumas' – cud) – typ Archaea zaproponowany w 2008 po zsekwencjonowaniu genomu Cenarchaeum symbiosum i znalezieniu znacznych różnic pomiędzy nim a innymi hipertermofilami z kladu Crenarchaeota^[1]^[2]. 3 opisane gatunki poza C. symbosium to Nitrosopumilus maritimus, Nitrososphaera viennensis i Nitrososphaera gargensis^[2]. Wszystkie organizmy tej linii poznane dotychczas prowadzą chemolitoautotroficzną oksydację amoniaku. Mogą odgrywać ważnąrolę w cyklach biogeochemicznych, jak cykl azotowy czy cykl węglowy.

Typ zaproponowano w 2008, opierając się na danych filogenetycznych, jak sekwencje genów rRNA i forma obecnej topoizomerazy typu I, wcześniej uważanej za unikalną dla eukariotów^[2]^[3]. Kolejne badania z 2010 potwierdziły ten pogąd. Opierały się one o analizę genomów utleniających amoniak Achaea Nitrosopumilus maritimus i Nitrososphaera gargensis. Przedstawiono w nich wniosek, zgodnie z którym gatunki tworzą odrębną linię obejmującą Cenarchaeum symbiosum^[4].

Zobacz też edytuj

Eocyte hypothesis

Przypisy edytuj

↑ MariaM. Tourna MariaM. i inni, Nitrososphaera viennensis, an ammonia oxidizing archaeon from soil, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 20, 108, 2011, s. 8420–5, DOI: 10.1073/pnas.1013488108, PMID: 21525411, PMCID: PMC3100973 .
↑ ^a ^b ^c Céline Brochier-Armanet, Bastien Boussau, Simonetta Gribaldo, Patrick Forterre. Mesophilic crenarchaeota: Proposal for a third archaeal phylum, the Thaumarchaeota. „Nature Reviews Microbiology”. 6 (3), s. 245–52, 2008. DOI: 10.1038/nrmicro1852. PMID: 18274537.
↑ Céline Brochier-Armanet, Simonetta Gribaldo, Patrick Forterre. A DNA topoisomerase IB in Thaumarchaeota testifies for the presence of this enzyme in the last common ancestor of Archaea and Eucarya. „Biology Direct”. 3, s. 54, 2008. DOI: 10.1186/1745-6150-3-54. PMID: 19105819. PMCID: PMC2621148.
↑ AnjaA. Spang AnjaA. i inni, Distinct gene set in two different lineages of ammonia-oxidizing archaea supports the phylum Thaumarchaeota, „Trends in Microbiology”, 8, 18, 2010, s. 331–40, DOI: 10.1016/j.tim.2010.06.003, PMID: 20598889 .

[1] MariaM. Tourna MariaM. i inni, Nitrososphaera viennensis, an ammonia oxidizing archaeon from soil, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 20, 108, 2011, s. 8420–5, DOI: 10.1073/pnas.1013488108, PMID: 21525411, PMCID: PMC3100973 .

[Brochier-Armanet-2] Céline Brochier-Armanet, Bastien Boussau, Simonetta Gribaldo, Patrick Forterre. Mesophilic crenarchaeota: Proposal for a third archaeal phylum, the Thaumarchaeota. „Nature Reviews Microbiology”. 6 (3), s. 245–52, 2008. DOI: 10.1038/nrmicro1852. PMID: 18274537.

[3] Céline Brochier-Armanet, Simonetta Gribaldo, Patrick Forterre. A DNA topoisomerase IB in Thaumarchaeota testifies for the presence of this enzyme in the last common ancestor of Archaea and Eucarya. „Biology Direct”. 3, s. 54, 2008. DOI: 10.1186/1745-6150-3-54. PMID: 19105819. PMCID: PMC2621148.

[4] AnjaA. Spang AnjaA. i inni, Distinct gene set in two different lineages of ammonia-oxidizing archaea supports the phylum Thaumarchaeota, „Trends in Microbiology”, 8, 18, 2010, s. 331–40, DOI: 10.1016/j.tim.2010.06.003, PMID: 20598889 .

[1]

[2]

[3]

[4]