The White Cliffs

The White Cliffs – utwór amerykańskiej poetki Alice Duer Miller, siostry Caroline King Duer, opublikowany w 1940. Poemat ten, określany terminem long poem lub novel in verse opowiada historię miłosną. Rzecz dzieje się w czasie I wojny światowej. Bohaterami są Susan Dunne, Amerykanka przebywająca w Wielkiej Brytanii i Anglik o imieniu John. Anglik ginie w przededniu zawieszenia broni. Po dwudziestu latach, kiedy syn Susan i Johna, Percy, jest już dorosły, wybucha kolejna wojna. Susan martwi się, że syn podzieli los ojca. Poemat okazał się wielkim sukcesem wydawniczym. W ciągu czterech lat sprzedało się 700 000 kopii. Utwór odegrał dużą rolę w kształtowaniu świadomości czytelników w okresie, kiedy nawiązywano sojusz brytyjsko-amerykański skierowany przeciwko hitlerowskim Niemcom. Poemat został zekranizowany w 1944 przez Clarence’a Browna.

Angielski poeta Wilfred Owen zginął na tydzień przed zaprzestaniem działań wojennych. Podobnie zginął bohater poematu Alice Duer Miller

I have loved England, dearly and deeply,

Since that first morning, shining and pure,

The white cliffs of Dover I saw rising steeply

Out of the sea that once made her secure.

I had no thought then of husband or lover,

I was a traveller, the guest of a week;

Yet when they pointed 'the white cliffs of Dover',

Startled I found there were tears on my cheek.

I have loved England, and still as a stranger,

Here is my home and I still am alone.

Now in her hour of trial and danger,

Only the English are really her own.

Bibliografia

• Alice Duer Miller: The White Cliffs. famouspoetsandpoems.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).