Thomas Munkelt
Thomas Munkelt (ur. 3 sierpnia 1952 w Zedtlitz[1]) – niemiecki lekkoatleta startujący w barwach Niemieckiej Republiki Demokratycznej, płotkarz i sprinter, mistrz olimpijski.
Thomas Munkelt w 1981 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1952 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwszy sukces międzynarodowy odniósł zdobywając brązowy medal w biegu na 60 metrów przez płotki podczas halowych mistrzostw Europy w 1973 w Rotterdamie (uległ wówczas swemu koledze z reprezentacji NRD Frankowi Siebeckowi i Polakowi Adamowi Galantowi)[2]. Zajął 3. miejsce w biegu na 110 metrów przez płotki w finale pucharu Europy w 1973 w Edynburgu[3]. Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[4], a także zajął 4. miejsce na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[5]. W 1975 po raz pierwszy został mistrzem NRD na tym dystansie. Zajął w tym roku 2. miejsce w finale pucharu Europy w Nicei[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajął 5. miejsce w finale biegu na 110 metrów przez płotki[1].
W 1977 zwyciężył w biegu na 60 metrów przez płotki w halowych mistrzostwach Europy w San Sebastián (wyprzedzając Wiktora Miasnikowa ze Związku Radzieckiego i Arto Bryggare z Finlandii)[6], a w biegu na 110 metrów przez płotki w finale pucharu Europy w Helsinkach[3] i w pucharze Świata w Düsseldorfie[7]. Został złotym medalistą halowych mistrzostw Europy w 1978 w Mediolanie w biegu na 60 metrów przez płotki (przed Wiaczesławem Kulebiakinem z ZSRR i Giuseppe Buttarim z Włoch)[8], a następnie mistrzostw Europy w 1978 w Pradze w biegu na 110 metrów przez płotki (przed Polakiem Janem Pustym i Bryggare)[9]. W 1979 obronił tytuł mistrzowski na 60 m przez płotki (wyprzedzając Bryggare i Eduarda Pieriewierziewa z ZSRR) podczas halowych mistrzostw Europy w Wiedniu[10], ponownie zwyciężył na 110 metrów przez płotki w finale pucharu Europy w Turynie[3], a w pucharze Świata w Montrealu był drugi na tym dystansie[7]. Zdobył również srebrny medal na dystansie 110 metrów przez płotki na uniwersjadzie w 1979 w Meksyku[4].
W 1980 zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w biegu na 110 metrów przez płotki, wyprzedzając Alejandro Casañasa z Kuby i Aleksandr Puczkowa z ZSRR. Na tych igrzyskach wystąpił również w sztafecie 4 × 100 metrów, która zajęła 5. miejsce w finale[1]. Obronił tytuł mistrza Europy w biegu na 110 metrów przez płotki na mistrzostwach w 1982 w Atenach (przed Andriejem Prokofjewem z ZSRR i Bryggare). Na tych mistrzostwach zdobył również srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów, która biegła w składzie: Detlef Kübeck, Olaf Prenzler, Munkelt i Frank Emmelmann[11]. Po raz kolejny została złotym medalistą na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w Budapeszcie, przed Bryggare i swym kolegą z reprezentacji NRD Andreasem Oschkenatem[12]. Na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach był piąty w finale biegu na 110 metrów przez płotki[13]. Zwyciężył w tej konkurencji w finale Pucharu Europy w 1983 w Londynie[3]. Zakończył karierę po tym, jak NRD zdecydowała się zbojkotować igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles.
Był mistrzem NRD w biegu na 110 metrów przez płotki w latach 1975–1980 i 1982–1984, wicemistrzem w 1974 i brązowym medalistą w 1973[14], a także mistrzem w sztafecie 4 × 100 metrów w 1978, wicemistrzem w 1976 i brązowym medalistą w 1983[15]. Był również brązowym medalistą w biegu na 100 metrów w 1980[16]. W hali był mistrzem NRD w biegu na 50 metrów przez płotki w 1976 i 1977 oraz w biegu na 60 metrów przez płotki w latach 1974, 1978–1981, 1983 i 1984 oraz wicemistrzem na 60 metrów przez płotki w 1973[17][18].
Trzykrotnie poprawiał rekord NRD w biegu na 110 metrów przez płotki, doprowadzając go do wyniku 13,37 s (14 sierpnia 1977 w Helsinkach) i raz w sztafecie 4 × 100 metrów (czas 38,56 s, uzyskany 9 lipca 1980 w Moskwie)[19].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Thomas Munkelt [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-08] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 430 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ a b c d e European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-08] (ang.).
- ↑ a b World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-08] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 547 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 448 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ a b IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-08] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 452 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 555 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 456 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 563, 565–566 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 474 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 147 [dostęp 2021-05-08] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (110m Hürden – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-05-08] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (4x100m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-05-08] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (100m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-05-08] (niem.).
- ↑ East German Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-08] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (50m-55m-60m Hürden - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-05-08] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 75 i 189. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).