Tim Kennedy
Timothy Fred Kennedy (ur. 1 września 1979 w San Luis Obispo) – żołnierz United States Army o stopniu sierżanta, weteran wojny w Afganistanie oraz II wojny w Zatoce Perskiej[1], wielokrotnie odznaczany Brązową Gwiazdą[2]. W latach 2001-2016 zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA).
| |||
.jpg) Kennedy w 2016 | |||
| Pełne imię i nazwisko | Timothy Fred Kennedy | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 września 1979 San Luis Obispo | ||
| Obywatelstwo |  Stany Zjednoczone
| ||
| Wzrost | 180 cm | ||
| Masa ciała | 84 kg | ||
| Kategoria wagowa | średnia | ||
| Klub | Jackson Wink MMA Academy | ||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||
| Liczba walk | 24 | ||
| Zwycięstwa | 18 | ||
| Przez nokauty | 6 | ||
| Przez poddania | 8 | ||
| Przez decyzje | 4 | ||
| Porażki | 6 | ||
| |||
| ||
| ||
 sierżant
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 września 1979 San Luis Obispo | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 2004 - | |
| Siły zbrojne |  – United States Army
| |
| Jednostki | 7th Special Forces Group, Texas Army National Guard | |
| Główne wojny i bitwy | Wojna w Afganistanie, II wojna w Zatoce Perskiej | |
| Odznaczenia | ||
| ||
Kariera sportowaEdytuj
W MMA zadebiutował 31 sierpnia 2001 przegrywając ze Scottem Smithem. W latach 2001-2007 toczył pojedynki dla World Extreme Cagefighting, Extreme Challenge czy International Fight League, notując bilans od debiutu 9 zwycięstw (m.in. nad Jasonem Millerem) i 2 porażek. W 2009 związał się ze Strikeforce, tocząc dla niej w latach 2009-2013 osiem pojedynków (bilans 6-2). W tym czasie pokonywał m.in. Trevora Prangleya, Melvina Manhoefa czy Robbiego Lawlera. Dwukrotnie mierzył się o mistrzostwo Strikeforce wagi średniej: 21 sierpnia 2010 przegrywając jednogłośnie na punkty z Ronaldo Souzą[3] oraz 14 lipca 2012 z Luke'iem Rockholdem również na punkty[4]. Po zakończeniu działalności przez Strikeforce na początku 2013, przeniósł się do Ultimate Fighting Championship[5], notując w ciągu roku trzy zwycięstwa, kolejno z Rogerem Gracie, Rafaelem Natalem i Michaelem Bispingiem. 27 września 2014 przegrał pierwszy pojedynek w UFC, ulegając przez techniczny nokaut Yoelowi Romero. W 2015 był notowany na 6 miejscu w oficjalnym rankingu UFC kategorii średniej.
Po prawie dwuletniej przerwie 10 grudnia 2016 stoczył przegraną walkę z Kelvinem Gastelumem[6]. 17 stycznia 2017 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[7].
Osiągnięcia[8]Edytuj
- 2003: Extreme Challenge 50 - 1. miejsce w turnieju wagi średniej
- Ultimate Fighting Championship - nagrody bonusowe:
- Nokaut wieczoru (1 raz)
- Walka Wieczoru (1 raz)
PrzypisyEdytuj
- ↑ Adam Morgan: The Real Deal: Tim Kennedy Is Deadly In Afghanistan, Iraq And The Cage (ang.). heavy.com, 2009-09-24. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Jim Verchio: MMA superstar, Green Beret Tim Kennedy announces retirement from fighting (ang.). popularmilitary.com, 2017-01-17. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Loretta Hunt: Jacare Had No Doubt of Victory (ang.). sherdog.com, 2010-08-22. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Brian Knapp: Luke Rockhold Denies Tim Kennedy, Keeps Strikeforce Middleweight Title (ang.). sherdog.com, 2012-07-14. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Strikeforce 'closing down after January event' (ang.). fightersonlymag.com, 2012-11-06. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ UFC 206: Holloway vs. Pettis – wyniki (pol.). mmarocks.pl, 2016-12-11. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ W.Mrozowski: Tim Kennedy zakończył karierę MMA (pol.). mmanews.pl, 2017-01-17. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Profil Tima Kennedy'ego na UFC.com (ang.). ufc.com. [dostęp 2017-04-01].