Tom Sneva

amerykański kierowca wyścigowy

Thomas E. „Tom” Sneva (ur. 1 czerwca 1948 w Spokane) – amerykański kierowca wyścigowy.

Thomas Sneva
Ilustracja
Imię i nazwisko

Thomas E. Sneva

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1948
Spokane

Sukcesy

1977-1978: USAC (mistrz)
1983: Indianapolis 500 (zwycięzca)

Dwukrotny mistrz USAC (1977, 1978), zwycięzca Indianapolis 500 (1983).

USAC / CART edytuj

W latach 1977-1978 zdobył dwa tytuły mistrzowskie USAC National Championship; w ostatnich dwóch sezonach przed powstaniem CART. Reprezentował wówczas barwy Penske Racing. W 1978 roku wywalczył tytuł, mimo iż w całym sezonie nie wygrał ani jednego wyścigu (aż sześć razy notował drugie miejsce). Po tym triumfie został zwolniony przez Rogera Penske; według popularnej anegdoty, zajął drugie miejsce o jeden raz za dużo.

Po powstaniu CART jego najlepszym sezonem był 1984, gdzie zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej.

Był specjalistą od jazdy na owalach, tylko jedno zwycięstwo odniósł na torach drogowych.

Łącznie w latach 1970-1992 wystartował w 205 wyścigach, odnotował 13 zwycięstw i 14 pole position.

Indianapolis 500 edytuj

W 1977 roku został pierwszym kierowcą, który uzyskał średnią prędkość powyżej 200 mil na godzinę podczas kwalifikacji do Indianapolis 500 (200.535 mph; 322.730 km/h).

Historia występów Snevy w słynnym majowym klasyku jest naznaczona wspaniałymi kwalifikacjami (łącznie trzy pole position), finiszami na drugim miejscu w samym wyścigu (również trzy razy), poważnymi wypadkami (zwłaszcza kolizja z Eldonem Rasmussenem w 1975 roku) oraz jednym zwycięstwem w 1983 roku.

Wówczas stoczył pamiętny pojedynek z Alem Unserem, w którym wziął udział także syn Unsera, Al Junior. Debiutujący w wyścigu, jadący ze stratą kilku okrążeń, Al Junior blokował Snevę na końcowych rundach, chcąc umożliwić triumf swojemu ojcu, jednak Sneva wykorzystał innych zdublowanych kierowców, aby wyprzedzić obu członków rodziny Unser i zapewnić sobie zwycięstwo.

Łącznie Sneva wziął udział w 18 edycjach Indianapolis 500; ukończył tylko pięć z nich (oprócz zwycięstwa, trzy razy był drugi, a jeden raz szósty). W 1982 roku został sklasyfikowany na czwartej pozycji, ale miał awarię silnika trzy okrążenia przed metą.

Ogólnie aż siedem razy wycofał się wskutek wypadku lub kolizji, najwięcej razy w historii wyścigu. Od momentu triumfu w 1983 roku, nie ukończył już żadnej edycji majowego klasyku.

Okazyjnie startował w serii NASCAR. W 1983 roku zajął siódme miejsce w Daytona 500. Jego brat, Jerry, również był kierowcą wyścigowym.

Życie prywatne edytuj

Żonaty z Sharon, ma dwie córki.

Początkowo był nauczycielem w rodzinnym Spokane. W 1973 roku porzucił to zajęcie i przeniósł się na stałe do Paradise Valley w stanie Arizona celem rozwoju kariery wyścigowej.

Starty w Indianapolis 500 edytuj

Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
1973 Tipke Offenhauser Nie zakwalifikował się
1974 King Offenhauser 8 20 Głowica skrzyni biegów
1975 McLaren Offenhauser 4 22 Wypadek
1976 McLaren Offenhauser 3 6
1977 McLaren Cosworth 1 2
1978 Penske Cosworth 1 2
1979 McLaren Cosworth 2 15 Wypadek
1980 McLaren Cosworth 33 2
1981 March Cosworth 20 25 Sprzęgło
1982 March Cosworth 7 4 Silnik
1983 March Cosworth 4 1
1984 March Cosworth 1 16 Piasta przedniego koła
1985 Eagle Cosworth 13 20 Wypadek
1986 March Cosworth 7 33 Wypadek na okrążeniu formującym
1987 March Cosworth 21 14 Wypadek
1988 Lola Judd 14 27 Wypadek
1989 Lola Buick 22 27 Pożar w boksie
1990 Penske Buick 25 30 Półoś
1991 Lola Buick Nie zakwalifikował się
1992 Lola Buick 31 31 Wypadek

Linki zewnętrzne edytuj