Towarzystwo Przyjaciół Nauk na Śląsku

Towarzystwo Przyjaciół Nauk na Śląsku, Górnośląskie Towarzystwo Literackie, Śląsko-Dąbrowskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Śląskie Towarzystwo Naukowe – towarzystwo naukowe ogólne działające w latach 1892–1939 na Śląsku. Pierwotna nazwa Górnośląskie Towarzystwo Literackie z siedzibą w Bytomiu, w 1920 przekształcone w Towarzystwo Przyjaciół Nauk na Śląsku z siedzibą w Katowicach. Po II wojnie światowej Towarzystwo zostało reaktywowane jako Śląsko-Dąbrowskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. 1950 przemianowane na Śląskie Towarzystwo Naukowe i wcielone do Instytutu Zachodniego.

Działania Towarzystwa miały na celu ożywienie nauki i sztuki polskiej na Śląsku.

Prezesi: J. Szmula (1892–1900), Hulewicz (1901), Bogusław Parczewski (1902–1920), Brunon Kudera (1920–1927), Emil Szramek (1928–1939).

Księgozbiór Towarzystwa od 1934 jest częścią zbiorów Biblioteki Śląskiej.