USS Erie (PG-50)
amerykańska kanonierka patrolowa z okresu II wojny światowej
USS Erie (PG-50) – amerykańska kanonierka patrolowa z okresu II wojny światowej. Zwodowana i oddana do użytku w 1936 roku. Działała jako okręt eskortowy na Oceanie Spokojnym, Oceanie Atlantyckim i Morzu Karaibskim do momentu storpedowania i zatopienia przez niemiecki okręt podwodny U-163 w 1942 roku[1].
_Underway_starboard_bow_view,_May_1940..jpg)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
29 stycznia 1936 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
1 lipca 1936 |
| Zatonął |
5 grudnia 1942 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
2000 ton |
| Długość |
100,13 metra |
| Szerokość |
12,57 metra |
| Prędkość |
20 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa 150 mm L/47 2 km Browning M2 kal. 12,7 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| Curtiss SOC Seagull | |
| Załoga |
243 |
Przypisy
edytuj- ↑ Erie (PG-50). NavSource Naval History. [dostęp 2018-03-11]. (ang.).