Ulica Ślusarska w Poznaniu

ulica w Poznaniu

Ulica Ślusarska – ulica znajdująca się w Poznaniu na Starym Mieście, na osiedlu Stare Miasto. Swój bieg zaczyna przy Placu Kolegiackim, następnie przecina ulice Wodną, Woźną i kończy się na skrzyżowaniu z Wielką.

ulica Ślusarska
Stare Miasto
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Długość

135 m

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Ślusarska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Ślusarska”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Ślusarska”
Ziemia52°24′27,8″N 16°56′09,6″E/52,407719 16,935997

Historia

edytuj

Nazwa pochodzi od ślusarzy, którzy zamieszkiwali, kiedyś tę ulicę. Według zapisów historyka Artura Kronthala, zabudowa traktu została doszczętnie zniszczona podczas pożaru miasta w 1803. Ocalał wówczas jedynie dom pod numerem piątym, co upamiętnia obraz Matki Bożej na elewacji. Ponownego zniszczenia dokonały działania bitwy o Poznań w 1945, w związku z czym obecna zabudowa jest w dużej powojenna, rekonstruowana. Zabudowa przedwojenna zachowała się między ulicami Wielką i Placem Kolegiackim, głównie po stronie wschodniej[1].

Legenda

edytuj

Podczas wielkiego pożaru z 1803 ogień przeniósł się m.in. na budynki przy ulicy Ślusarskiej. Ocalał jeden dom pod numerem 5. Mieszkańców uratowała gorliwa modlitwa, którą sprowadzili obfity deszcz. Rodzina w podzięce za to wydarzenie umieściła na fasadzie swojego domu czerwoną latarnię, a kolejni właściciele mieli obowiązek palić w niej światło dniem i nocą[2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Część II, Wydawnictwo Kwartet, Poznań, 2006, s. 91, ISBN 83-60069-25-5
  2. Jacek Y. Łuczak: Spacerownik Poznański. Warszawa: Agora, 2010, s. 46. ISBN 978-83-268-0055-9.