Ulica Grodzka w Piotrkowie Trybunalskim
Ulica Grodzka – ulica na Starym Mieście w Piotrkowie Trybunalskim.
| Centrum | |||||||||||||
 Widok w stronę Rynku Trybunalskiego (2020) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
ok. 65 m | ||||||||||||
| Plan | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||||
| 51,40801°N 19,69694°E/51,408010 19,696940 | |||||||||||||
Opis edytuj
Ulica Grodzka łączy południowo-wschodni narożnik Rynku Trybunalskiego ze skrzyżowaniem ulic: Farnej, Starowarszawskiej i Krakowskie Przedmieście[1]. Długość ulicy wynosi około 65 metrów[1]. Ulica należy do najstarszych ulic w Piotrkowie i jest częścią układu urbanistycznego Starego Miasta, który ukształtował się w XIII/XIV wieku[2].
Ulica prowadziła niegdyś w kierunku Bramy Wolborskiej, położonej we wschodniej części murów miejskich[3]. Nazwa ulicy Grodzka została wymieniona na najstarszym planie Piotrkowa z 1786[4]. Nazwa ta mogła pochodzić stąd, że ulica prowadziła do siedziby starosty grodowego[5]. W 1870 zmieniono nazwę ulicy na Połtawska, co było elementem polityki rusyfikacyjnej[6]. Na kamienicy nr 4, mającej neorenesansową fasadę, znajdują się medaliony przedstawiające prawdopodobnie dawnych właścicieli[3]. Ulica pojawiła się w filmach Niedziela sprawiedliwości (1965) i Opowieść Harleya (1987)[7][8].
Zabytki edytuj
Ulica wraz z całym układem urbanistycznym Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków pod numerem 89-IX-35 z 24.07.1948, z 1.02.1962 i z 23.02.2004[9].
Do rejestru zabytków są też wpisane budynki położone przy ul. Grodzkiej[9]:
- nr 1 (ul. Konarskiego 2) – dom, 1. poł. XIX w.
- nr 2 (Rynek Trybunalski 8) – 3 kamienice, XVIII w.
- nr 6 (ul. Farna 5) – dom, 1. poł. XIX w.
Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego, oprócz obiektów z rejestru zabytków, są też wpisane budynki[10][11]:
- nr 3 – kamienica z oficynami, XVIII w.
- nr 4 – dom, XVIII w.
- nr 5 – dom
-
Dom przy ul. Grodzkiej 6 / Farnej 5. -
Narożnik ul. Grodzkiej (w głębi), ul. Konarskiego i Rynku Trybunalskiego.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Mapy Google. [dostęp 2019-11-21].
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 14.
- ↑ a b Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 31.
- ↑ Atlas historyczny Polski 1998 ↓, s. 92.
- ↑ Witanowski 1923 ↓, s. 61–62.
- ↑ Sadowski 2013 ↓, s. 272.
- ↑ Najbardziej filmowe miejsca w Piotrkowie. Piotrków Filmowy. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ Piękna jak z obrazka Magdalena Zawadzka. Piotrków Filmowy. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-11-21].
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 36.
- ↑ Zmiana Studium zagospodarowania przestrzennego 2017 ↓, s. 115.
Bibliografia edytuj
- Atlas historyczny Polski. Województwo sieradzkie i łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Część II Komentarz Indeksy. Henryk Rutkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, 1998. ISBN 83-86301-75-9.
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy miasta Piotrków Trybunalski na lata 2015–2018, Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 2014.
- Łukasz M. Sadowski. Piotrków Trybunalski : miasto królewskie i miasto gubernialne. „Sztuka Europy Wschodniej”. 1, s. 269-277, 2013.
- Michał Rawita Witanowski: Przewodnik po Piotrkowie Trybunalskim (z planem miasta). Piotrków: Wydawnictwo Oddziału Piotrkowskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, 1923.
- Zmiana Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Piotrkowa Trybunalskiego, Urząd Miasta Piotrków Trybunalski. Biuletyn Informacji Publicznej, 2017.