Ulica Parkowa we Wrocławiu
Ulica Parkowa – ulica o przebiegu południkowym, długości około 680 m, położona na wrocławskiej „Wielkiej Wyspie”, na wschód od osiedla Plac Grunwaldzki, pomiędzy odnogą Starej Odry a Parkiem Szczytnickim; łączy aleję Kochanowskiego na północy z ulicą Mickiewicza na południu.
| Szczytniki | |||||||||||||||||||
.jpg) ulica Parkowa współcześnie | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Długość |
680 m | ||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||||||
 51°06′43,1″N 17°04′25,8″E/51,111972 17,073833
| |||||||||||||||||||
W przeszłości droga łącząca dawną wieś Szczytniki[a], położoną na północy, z Szosą Swojczycką (obecna ulica Mickiewicza).
Stare Szczytniki już pod koniec XVIII zaczęły przekształcać się w przedmieście bogatych mieszczan i szlachty, czemu sprzyjało sąsiedztwo książęcego ogrodu, później (po wykupieniu go w 1854 przez miasto) przekształconego w Park Szczytnicki. W spisie właścicieli tutejszych gruntów sporządzonym w 1802 roku wymieniono obok 14 zagrodników i karczmarza także 13 mieszczan, urzędników i szlachciców. Po włączeniu wsi w granice Wrocławia, co nastąpiło w roku 1869, droga uzyskała status ulicy i otrzymała nazwę Staroszczytnickiej (Alt-Scheitniger Straße). W 1870 roku uruchomiono tu linię tramwajową, którą mieszkańcy Wrocławia mogli dojeżdżać do Parku Szczytnickiego, a w 1878 ulica uzyskała nazwę Parkowej (Parkstraße). Z dawnych rezydencji zachował się do czasów współczesnych pałacyk rodziny bankiera Chrambacha (Parkowa 1-3), w którym od 1951 roku mieści się biblioteka wrocławskiej Akademii Medycznej, a także pałacyk rodziny pruskiego ministra Karla von Hoyma, zaprojektowany przez Langhansa (syna) na początku XIX wieku (Parkowa 28-30), który później przekształcony został w Établissement Kaiserpark, a obecnie jest siedzibą wrocławskiego oddziału Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej.
W budynku przy ulicy Parkowej 2 od początku XX wieku zlokalizowana była klinika i sanatorium Friederici; mieści się w nim obecnie Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych „Dziecięcy Dom”. W 1929 roku na posesjach przy ul. Parkowej 18-26 wybudowany został kompleks gimnazjum św. Marii Magdaleny[b], obecnie znajduje się tu II Liceum Ogólnokształcące im. Piastów Śląskich.
Po roku 1945 niemiecką nazwę Parkstraße zastąpiono wprost polskim tłumaczeniem („ulica Parkowa”), ale 28 grudnia 1953 decyzją ówczesnych władz patronami ulicy zostali Julius i Ethel Rosenbergowie[c]. Po przekształceniach ustrojowych w Polsce ulicę ponownie przemianowano na Parkową[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Uchwała nr XXII/124/91 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 maja 1991 roku w sprawie ustalenia nazw ulic i placów na terenie m. Wrocławia (weszła w życie 1 stycznia 1992).
Uwagi edytuj
- ↑ Wieś Szczytniki, zamieszkała w znacznej części przez ludność polską, wzmiankowana jest już od średniowiecza (pierwsze zapisy pochodzą z 1204 r.). Była wsią służebną zajmującą się wykonywaniem m.in. tarcz (staropol. szczytów) dla członków wojskowej drużyny książęcej, a także rybołówstwem i uprawą warzyw. W roku 1616 rozbudowującą się wieś Szczytniki podzielono na Stare Szczytniki (w rejonie ul. Parkowej i al. Różyckiego) i Nowe Szczytniki (w rejonie ul. Pasteura i Wyspiańskiego).
- ↑ Autorami projektu byli Max Schirmer oraz Bernhard Rüling.
- ↑ Amerykańscy naukowcy posądzeni o szpiegostwo na rzecz ZSRR i po procesie sądowym skazani na śmierć i straceni.
Źródła edytuj
- Rosenbergów. W: Zygmunt Antkowiak: Ulice i place Wrocławia. T. 11. Wrocław: Ossolineum, 1970, s. 216–217, seria: Biblioteka wrocławska.
- Zygmunt Antkowiak: Wrocław od A do Z. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1991, s. 320. ISBN 83-04-03723-8.