Ulica Wincentego Witosa w Krakowie
Ulica Wincentego Witosa w Krakowie – ulica w Krakowie, położona w południowej części miasta, odzielająca od siebie Wolę Duchacką i Kurdwanów, oba wchodzące administracyjnie w skład Dzielnicy XI Podgórze Duchackie. Jest jedną z ulic tworzących III obwodnicę Krakowa.
| Wola Duchacka, Kurdwanów, Podgórze Duchackie | |||||||||||||||||||
 Widok na wschód. | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||
 50°00′42,4″N 19°57′39,5″E/50,011778 19,960972
| |||||||||||||||||||
Nazwę ulicy nadano dla upamiętnienia Wincentego Witosa, polskiego działacza ruchu ludowego, premiera II Rzeczypospolitej.
Historia edytuj
Ulica wytyczona została około 1980 roku[1].
Przebieg edytuj
Ulica zaczyna swój bieg na przy skrzyżowaniu z ulicą Nowosądecką i Łużycką, gdzie staje się fizycznym przedłużeniem tej pierwszej. Na początkowym odcinku, kilkadziesiąt metrów przy początku ulicy, w kierunku wschodnim, arteria przecina „Park Rzeczny Wilga” oraz przebiega przez wiadukt nad rzeką Wilgą. Następnie biegnie dalej w kierunku wschodnim w kierunku skrzyżowania z ulicą Wadowicką i ks. Józefa Tischnera, by tam zakończyć bieg. Jej przedłużeniem w tamtym miejscu staje się ta druga. Jest jedną z ulic tworzących III obwodnicę Krakowa[2].
Infrastruktura edytuj
Ulicę Wincentego Witosa tworzy czteropasmowa ulica z przebiegającym wzdłuż torowiskiem tramwajowym. W ciągu ulicy znajdują się trzy przystanki tramwajowo-autobusowe należące do MPK Kraków – „Nowosądecka”, „Witosa” oraz pętla tramwajowa „Kurdwanów P+R”[3]. W otoczeniu arterii znajdują się m.in.: Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego oraz pętla tramwajowa „Kurdwanów P+R”, a także pawilony handlowo-usługowe wypełniające w znacznej części otoczenie ulicy oraz osiedla mieszkaniowe[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Praca zbiorowa: Encyklopedia Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 1051. ISBN 83-01-13325-2.
- ↑ a b Praca zbiorowa: Kraków plan miasta. Kraków: 2023. ISBN 978-83-8190-859-7.
- ↑ Mapy i schematy KMK. [w:] Zarząd Transportu Publicznego w Krakowie [on-line]. ztp.krakow.pl. [dostęp 2024-01-05]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Kieszonkowy atlas Krakowa – wersja z 2007
- Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Warszawa-Kraków 2000.
- Praca zbiorowa: Kraków plan miasta. Kraków: 2023. ISBN 978-83-8190-859-7.