Urakka
Urakka (Urakka, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane URU ú-rak-ka)[1] – asyryjskie miasto w północnej Mezopotamii, leżące w pobliżu Nasibiny (wsp. Nusaybin) i Nabulu (wsp. Girnavaz)[2]. Przez niektórych badaczy identyfikowane ze współczesnym Tell Amuda[3][4]. Obok miasta Kurbail najważniejsze asyryjskie centrum kultowe pary boskiej Adada i Szali[5].
Dzieje edytuj
W 2 połowie IX w. p.n.e. jednym z asyryjskich gubernatorów Urakki był dostojnik dworski o imieniu Szar-patti-beli, który był eponimem (limmu) w 831 i 815 r. p.n.e.[6] W inskrypcji na jego steli odnalezionej w Aszur nosi on tytuł „gubernatora Aszur, Nasibiny, Urakki, Kahat i Masaku”[6]. Pod koniec panowania Salmanasara III (858-824 p.n.e.) Urakka wraz z wieloma innymi asyryjskimi miastami dołączyła do wielkiej rebelii zainicjowanej przez Aszur-da’’in-apla, syna króla, który podjął próbę przejęcia władzy w Asyrii[1]. Rebelię tą udało się dopiero stłumić Szamszi-Adadowi V (823-811 p.n.e.), innemu synowi i następcy Salmanasara III[1].
Lokalizacja edytuj
O tym, iż Urakka leżała w pobliżu Nasibiny, wiemy z fragmentarycznie zachowanego nadania ziemi, w którym najpierw wzmiankowana jest Nasibina, potem „królewska droga wiodąca z Urakki do rzeki [...]”, a następnie - po przerwie w tekście - gubernator Nasibiny[2]. Z kolei w trakcie wykopalisk w Girnavaz (starożytne Nabulu), leżącym nieco na północ od Nusaybin (starożytna Nasibina) odnaleziono w 1986 roku dokument będący potwierdzeniem sprzedaży ziemi, w którym zawarta jest klauzula, iż osoba, która złamie tą umowę, będzie musiała zapłacić grzywnę bogu Adadowi z Urakki[2]. W tego rodzaju klauzulach karnych miejscem płatności grzywny były zazwyczaj pobliskie sanktuaria, co wskazuje, że Urakka musiała leżeć w pobliżu Nabulu[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Grayson A.K., Assyrian Rulers ..., s. 183.
- ↑ a b c d Radner K., How to Reach the Upper Tigris ..., s. 299-301.
- ↑ Radner K., How to Reach the Upper Tigris ..., s. 300, przypis 155.
- ↑ Urakka. pleiades.stoa.org. [dostęp 2019-11-06]. (ang.).
- ↑ Parpola S., Letters from Assyrian Scholars ..., s. 188.
- ↑ a b Grayson A.K., Assyrian Officials ..., s. 38.
Bibliografia edytuj
- Grayson A.K., Assyrian Officials and Power in the Ninth and Eight Centuries, State Archives of Assyria Bulletin (SAAB) VII/1 (1993), s. 19-52.
- Grayson A.K., Assyrian Rulers of the Early First Millennium B.C. II (858–745 B.C.), tom 3 z serii The Royal Inscriptions of Mesopotamia. Assyrian Periods (RIMA 3), University of Toronto Press 1996.
- Parpola S., Letters from Assyrian Scholars to the Kings Esarhaddon and Ashurbanipal, tom 2, Eisenbrauns, 2007.
- Radner K., How to Reach the Upper Tigris: The Route Through the Ṭūr ’Abdīn, State Archives of Assyria Bulletin (SAAB) XV (2006), s. 273-305.